Στον πρόποδα της τέχνης, μια γυναίκα βλέπει το πρόσωπο της να παραλλάζει σε φιγούρες και μορφές ηρωίδων που δεν αποσιώπησαν στη σιωπή της θηλυκής τους φύσης, γυναίκες ακμαίες, αλύγιστες στον αγώνα ταμπουρωμένες.
Ήταν μορφές που λικνίζονταν, σιγοτραγουδούσαν και σάλευαν στα αδιάβατα ή βατά μονοπάτια της ποίησης, της λογοτεχνίας, από αρχοντάδες που απόπνιξαν με λέξεις τις σιγές τους στο κόκκινο, στο μαύρο σανίδι.
Η Σάρα Κάιν παραληρεί στον μονόλογο μιας ψυχωτικής απόσβησης και λυτρωτικής ομολογίας, η σκιά εισχωρεί στο έγκατο της ηρωίδας και τότε αλυσοδένεται στον ρόλο, στο κομμάτι της που πάλλεται για να διεκπεραιώσει τον λόγο, την καταλυτική κατάθεση μιας συγγραφέως, μιας γυναίκας χαρακιάς για το θέατρο, για την ίδια τη τέχνη, με ένα τέλος, δίχως τέλος, άδοξο ή ένδοξο.
Η Παρθενόπη Μπουζούρη έθεσε τα ερωτήματα της, αποζητώντας την απάντηση που θα διαλεύκανε παρεμπόδια του ορίζοντα της, βρήκε τον εαυτό της να πλαγιάζει σιμά της τέχνης, όπου μπορούσε να διδαχτεί σοφίες και χρηστικά διδάγματα ζωής, κάτι που της δίνει ανάσα έκφρασης και μια ελευθερία αναψυχής. Υποδύεται και αισθάνεται έως και το μικρό κλωνάρι του δέντρου τον ρόλο της, και αυτή τη φορά, στο πρόσωπο της Έντα Γκάμπλερ, θα μας δείξει πόσο απαραβίαστη είναι η συνθήκη της με το θέατρο, θα αμφιεστεί στη φιγούρα μιας γυναίκας που με το πιστόλι του πατέρα της στο κρόταφο θα κάνει μια μικρή απογραφή ζωής, κι αν ποτέ ήταν ευτυχισμένη…
Η Παρθενόπη στην σκηνική της προσομοίωση, θα μας ωθήσει στη ψυχική σύνθεση αυτής της ηρωίδας του Ίψεν, που μοιάζει με την πεμπτουσία ανάμεσα στα πολλά έργα του συγγραφέα που καταρρακώνουν και σε φέρνουν στο μέτωπο μιας μεγάλης ιδέας.
Ας περιπλανηθούμε για λίγο στο σκοτεινό-φωτεινό αυτό δωμάτιο…
Tι; Ή ποιο κομμάτι του εαυτού σας βλέπετε εσείς στο θέατρο, τι είναι θέατρο απ’ όλες τις πλευρές του για εσάς;
Ήταν μια ενήλικη απόφαση! Σπούδασα Γεωπονία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Οι επιστήμες δεν απαντούσαν όλα μου τα ερωτήματα. Η τέχνη ήταν ένα πεδίο που ίσως να έβρισκα απαντήσεις! Θέατρο είναι η δουλειά μου στην παρούσα φάση..
Ένα παιδί, ένα κορίτσι από την Ξάνθη, ύστερα από τις σπουδές του στην Θεσσαλονίκη στη Γεωπονική, ξεκινά το ταξίδι στην τέχνη, ποια η αφετηρία αυτής της μακράς διαδρομής;
Το Κτίριο Καλλιτεχνών στην 3ης Σεπτεμβρίου ..η Άντζελα Μπρούσκου..και στη συνέχεια η Σχολή Βεάκη
Επαναστατείτε στο θέατρο; Με έναν τρόπο να γίνεστε άτρωτη, τολμηρή και να δοκιμάζετε βαθυστόχαστα έργα, που έχουν μια ψυχική όξυνση.
Δεν επαναστατώ. Το θέατρο είναι μια πολιτική πράξη έτσι κι αλλιώς… Η επιλογή των έργων όμως είναι πρωτίστως καλλιτεχνική ανάγκη.
«Οργισμένα νιάτα», ποια τα βιώματα σας και τι αποσπάσατε από αυτό το έργο;
Μια επαγγελματική εμπειρία με αξιόλογους συνοδοιπόρους.
Επίσης, τελείωσαν και οι παραστάσεις του «Κοριολανός» του Σαίξπηρ στο Θέατρο Σημείο, ποια ήταν η δική σας αποστολή σε αυτό το έργο κι αν ήταν κάτι, μια ρύση, ένας διάλογος, ή μια αντίδραση που σας άγγιξε;
Ο Σαίξπηρ είναι δώρο για κάθε ηθοποιό και μόνο που εκφέρει κάνεις αυτό το κείμενο γίνεται καλύτερος! «Πως νιώθεις; Όπως ο καθένας που δηλητηριάζεται για τις ευεργεσίες του και θανατώνεται για την ανθρωπιά του..»
Στεναχωριέστε όταν κάτι τελειώνει; Πως αισθάνεστε στο τέλος αλλά και στην έναρξη κάποιου έργου; Καθώς είναι ένα βάδισμα: των προβών, των παραστάσεων και του τέλους
Η δουλειά μας είναι σπουδή στη θνητότητα, στη μη πρόσκληση σε τίποτα υλικό…μια πρόβα θανάτου είναι.
1993, εσείς μαζί με την Άντζελα Μπρούσκου ιδρύεται το θέατρο δωματίου, θα θέλαμε να μας πείτε για το δωμάτιο αυτό της τέχνης αλλά και την επιρροή για τη συλλογή τη δική σου με της Άντζελας στην ίδρυση αυτού του χώρου.
Θέλαμε να φτιάξουμε ένα μικρό χώρο, προφυλαγμένο, που μέσα του να ανθίσει ο τολμηρός πειραματισμός με τα όρια της τέχνης μας, ένα όχημα ονείρων! Ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου! Ταξίδεψε στις μεγαλύτερες σκηνές της χώρας και στην Επίδαυρο. Αισθάνομαι ευλογημένη που έζησα με το θέατρο δωματίου όλες αυτές τις εμπειρίες!!
Ψύχωση, Σάρα Κάιν, πως νιώσατε όταν σας δόθηκε αυτός ο ρόλος; πως αισθανθήκατε όταν τον ερμηνεύσατε και πως όταν τον εκπληρώσατε;
Το 4.48 ψύχωση της Σάρα Κάιν ήταν μια κοινή μας επιλογή με την Άντζελα Μπρούσκου. Νομίζω πως η Σάρα Κάιν με έφερε αντιμέτωπη με την ουσία της δουλειάς μου, την απόλυτη έκθεση.
Υπάρχει κάτι που θα δούμε σύντομα στη σκηνή από εσάς; Υποψιαζόμαστε πως κάτι κοντοζυγώνει…
Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν, από 10 /2 στο Μπάγκειο στη Ομόνοια σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρουσκου
Σας πληγώνει κάτι; Σας ενοχλεί κάτι από ανθρώπους που ασκούν στρεβλά την τέχνη, το θέατρο;
Όχι δεν πληγώνομαι. Ο καθένας κάνει αυτή τη δουλειά όσο καλύτερα μπορεί!
Θεωρείτε πως έχετε δώσει όλο σας το είναι στο θέατρο;
Όχι! Προς Θεού, όχι! Κι ούτε ποτέ το ήθελα… Δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις μου. Η ζωή είναι πολύτιμη!!!
Σήμερα, μπορεί κανείς να επιβιώσει οικονομικά μόνο με την υποκριτική;
Ναι…δύσκολα αλλά Ναι..
Τέλος, θα θέλαμε να μας πείτε: όταν οι προβολείς πέφτουν στα μάτια σας, όταν εσείς σώμα και ψυχή βρίσκεστε πάνω στο σανίδι, τι θέλετε να αφήσετε στα μάτια που σας κοιτούν, πριν πέσει εντελώς η αυλαία;
Μόνο τον ρόλο μου…
Φωτογραφίες Έντα Γκάμπλερ: Άντζελα Μπρούσκου
Φωτογραφίες “Οργισμένα Νιάτα”: Νίκος Πανταζάρας
Έντα Γκάμπλερ στο Μπάγκειον
