Η Μαρία Σφακιανάκη μας μίλα για την δίκη της περιπέτεια με τον καρκίνο και για την σημαντικότητα της πρόληψης.
Μέσα από την αφήγηση της μάθαμε πολλά και καταλάβαμε ότι αν θέλουμε να ζήσουμε θα πρέπει να νικήσουμε τους φόβους μας και πολεμήσουμε για την ζωή μας. Εξάλλου όπως λέει και η ίδια «Η ζωή δεν θέλει κλάψες, τσαμπουκά θέλει.»
Ήσουν πάντα ο άνθρωπος που έκανε αυτοεξέταση, τις εξετάσεις του και υπέρ της πρόληψης. Τι ήταν εκείνο που σε έκανε να προσέχεις; Είναι θέμα ενημέρωσης ή χαρακτήρα;
Ναι πάντα έκανα αυτοεξέταση. Γέννησα 18 ετών και ο γιατρός μου τότε μου έδειξε τον σωστό τρόπο. Κάθε 15 μέρες λοιπόν από 18 ετών έκανα αυτό το πράγμα και τα δάχτυλα μου κατάλαβαν με το πρώτο άγγιγμα την διάφορα του όγκου. Ήμουν σωστά ενημερωμένη και απλά μου είχε γίνει τρόπος ζωής η αυτοεξέταση. Πιστεύω ότι είναι θέμα χαρακτήρα και θέμα σεβασμού στον εαυτό μας να εντάξουμε την πρόληψη στη ζωή μας.
Πως ήταν η στιγμή που ανακάλυψες το εύρημα στην ψηλάφηση; Είναι πολλές οι γυναίκες που αποφεύγουν την αυτοεξέταση εξ’ αιτίας του φόβου τους για το τι θα ανακαλύψουν. Τι θα τους έλεγες;
Την στιγμή που ανακάλυψα το ογκίδιο μου μπορώ να πω ότι ήμουν πολύ ψύχραιμη αν και το ένστικτο μου, μου έλεγε ότι αυτό δεν είναι κάτι καλό, προσπάθησα να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να φερθώ σωστά μέχρι που θα έκανα τις απαραίτητες εξετάσεις. Η αλήθεια είναι ότι συχνά ακούω γυναίκες να με ρωτούν δεν φοβήθηκες όταν έκανες ψηλάφηση μην ανακαλύψεις κάτι. Εγώ αυτό που τους απαντώ και αυτό που θα ήθελα να πω σε όλες τις γυναίκες είναι να αφήσουν τον φόβο στην άκρη και πως αν δεν βάλουμε την πρόληψη στην ζωή μας δεν προλαβαίνουμε τίποτα στην αρχή και έτσι αυξάνονται τα κρούσματα. Οτιδήποτε ανακαλυφθεί στην αρχή είναι εύκολο στην αντιμετώπιση. Η πρόληψη σώζει ζωές.
Ανεξάρτητα με το τι θα πει ο γιατρός πιστεύεις ότι θα πρέπει να ακολουθούμε το ένστικτο μας και να ζητήσουμε μία δεύτερη ή και τρίτη γνώμη;
Να σου πω μόνο ένα πράγμα όταν ανακάλυψα τον όγκο μου αμέσως πήγα για υπέρηχο γιατί λόγο της ηλικίας μου και το ότι δεν υπήρχε οικογενειακό ιστορικό δεν χρειαζόταν η μαστογραφία. Η ακτινολόγος που μου έκανε τον υπέρηχο με απέτρεψε να πάω σε μαστολόγο γιατί απλά είδε ένα απλό ινοαδένωμα. Το ένστικτο μου όμως μου έλεγε μην σταματήσεις στον υπέρηχο προχώρα πήγαινε έχεις καρκίνο. Δεν το έλεγα πουθενά όμως αυτό το βάρος που ένιωθα με έσωσε.
Έχεις σταθεί πολύ δυνατή απέναντι σε όλες τις δυσκολίες της ασθένειας σου, τι είναι εκείνο που σου δίνει τη δύναμη; Πως κατάφερες να ανταπεξέλθεις ακούγοντας τα νέα της διάγνωσης σου και όλη την μάχη που έδωσες από εκεί και μετά;
Πάνω από όλα με κράτησε η πιστή μου στο Θεό. Όταν μου ανακοινώθηκε ότι έχω νοσήσει το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ζητήσω την βοήθεια του ώστε να μείνω δυνατή και να παλέψω. Τον ευχαρίστησα για όλο αυτό που μου είχε έρθει και για το ότι είχα τουλάχιστον την ευκαιρία να το παλέψω αν σκεφτείς πόσοι άνθρωποι φεύγουν από τροχαία και δεν έχουν καν την ευκαιρία αυτή άρα ένιωθα τυχερή στην ατυχία μου. Ο δεύτερος και σημαντικός παράγοντας ήταν η οικογένεια μου τα μάτια των τεσσάρων αγοριών μου και έπρεπε να μείνω να παλέψω για να μην πληγώσω αυτά τα παιδιά και την υπόλοιπη οικογένεια μου. Άγρυπνος φρουρός ο άντρας μου που με την αισιοδοξία του, μου έδωσε την ώθηση να πιστέψω στον εαυτό μου. Ήταν μια δύσκολη μάχη που όμως κατά ένα μυστήριο τρόπο έβρισκα την δύναμη να παλεύω χωρίς καν να παραπονιέμαι. Ίσως να βοήθησε ότι τα δυο από τα τέσσερα παιδιά ήταν μικρά και ήθελαν πολύ φροντίδα, έτσι το κρεβάτι το έβλεπα σπάνια και σχεδόν μόνο το βράδυ όποτε και να ήθελα να πέσω δεν μπόρεσα γιατί με κρατούσαν σε εγρήγορση οι υποχρεώσεις του σπιτιού.
Μπορείς να μας περιγράψεις την περιπέτεια που έζησες.
Τον Σεπτέμβριο του 2017 είχα πάει διακοπές στην Κάρπαθο . Μετά που επέστρεψα έκανα την καθιερωμένη μου αυτοεξέταση και τότε ανακάλυψα ένα γρομπαλάκι που ήταν πολύ ιδιαίτερο. Είχε το μέγεθος και το σχήμα ελιάς ήταν σκληρό και δεν με πονούσε. Αμέσως κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Μετά από τρεις μέρες που το είχα ανακαλύψει ξεκίνησα το στήθος μου να μου επιβεβαιώνει τους φόβους μου.
Άλλαξε μορφή ξεκίνησε από μια μικρή λακουβίτσα και κατάληξε παραμορφωμένο. Πήγα λοιπόν στο γιατρό έκανα έναν υπέρηχο η διάγνωση ήταν ινοαδένωμα η ακτινολόγος με απότρεψε να πάω σε πιο εξειδικευμένο γιατρό γιατί μου είπε ότι δεν την ανησυχούσε. Έμενα όμως το ένστικτο μου δεν με άφηνε να ηρεμίσω. Έκλεισε η μητέρα μου ένα ραντεβού στον χειρουργό μου και αμέσως πήγα αν και ήδη γνώριζα ότι είχα καρκίνο μέσα από ένα όνειρο.
Ο γιατρός μου μόλις είδε τον υπέρηχο κατάλαβε ότι ήταν καρκίνος αμέσως, μου πηρέ βιοψία και μετά από μια εβδομάδα οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν.
Έτσι ξεκίνησε η χειρότερη περίοδος της ζωής μου.
Εξετάσεις, καθημερινά αποτελέσματα που με άγχωναν δάκρυα, φόβος αβεβαιότητα. Μετά ήρθε το χειρουργείο ανώδυνο δεν έγινε μαστεκτομή αλλά ογκέοτομη και αφαίρεση του λεμφαδένα φρουρού και ακόμη ενός. Νόμιζα τα δύσκολα έφυγαν δεν ήξερα ότι παρακάτω θα ήταν το δύσκολο κομμάτι της υπόθεσης.
Μετά από 1.5μηνα βγήκε και η βιοψία, καρκίνος πορογενές διηθητικός με grade 3 επιθετικότητα όσες το βιώσαν ξέρουν. Δύσκολος χαρακτήρας ο διαβολάκος μου και μαζί με αυτές τις πληροφορίες ήρθε και η ανακοίνωση.
Ακόμα αντηχούν τα λόγια του γιατρού στα αφτιά μου.
«Μαράκι ο καρκίνος σου είναι λίγο μυστήριος και θα πρέπει να κάνεις χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες προληπτικά. Όλο αυτό θα είναι επένδυση για την ζωή σου»,
μου είπε και τότε ξέσπασα σε κλάματα.
Βγήκα από το ιατρείο, κοίταξα τον ουρανό και ζήτησα την βοήθεια του θεού.
Πιστεύεις ότι κέρδισες πράγματα; Άλλαξε η ζωή σου; Πόσο σε άλλαξε σαν άνθρωπο;
Καταρχήν κέρδισα την ζωή μου η σημαντικότερη νίκη μου ήταν αυτή μετά από αυτό ξεκαθάρισα πολλά πράγματα άνθρωποι έφυγαν άλλοι ήρθαν έχασα ανθρώπους που αγαπούσα πολλά χρόνια και μπήκαν άνθρωποι που μέσα σε ένα βράδυ πίστεψα στην ανθρωπιά τους και τους λάτρεψα. Άλλαξα γενικότερα μετά τον καρκίνο ποτέ δεν είσαι ίδιος άνθρωπος έγινα λίγο πιο σκληρή με ορισμένα θέματα και πολύ ευαίσθητη σε κάποια αλλά. Η σημαντικότερη όμως αλλαγή μου είναι ότι έμαθα να αγαπώ και να σέβομαι πολύ περισσότερο την υγεία μου και τον εαυτό μου.
Είσαι μητέρα τεσσάρων παιδιών, άλλαξε κάτι στο μεγάλωμα τους έπειτα από αυτή την περιπέτεια; Πως επηρεάστηκε η ζωή σας;
Τα παιδιά μου είναι η ζωή μου πάντα ήταν. Έδινα και θα δίνω το 100% γι αυτά μέσα από όλο αυτό αισθάνθηκα ότι τα πλήγωσα τους μίλησα όμως πραγματικά ειλικρινά δεν τους έκρυψα την αλήθεια λεπτό γιατί δεν ήξερα αν θα τα καταφέρω σίγουρα. Ξέρεις ο καρκίνος σε κάνει να ζεις στην αβεβαιότητα. Η ζωή μας δεν επηρεάστηκε ιδιαίτερα αντιθέτως ένιωθα την βοήθεια τους . Τα μικρά όταν τους έλεγα ότι πήγαινα στο γιατρό δεν έκλαιγαν όπως σε άλλη περίπτωση για να τα παίρνω μαζί μου. Παίζαμε πολύ με το καραφλό μου κεφάλι βγάζαμε φωτογραφίες και γελούσαμε πολύ κι εγώ ένιωθα ευτυχισμένη και ζούσα στιγμές. Αυτό έχει νόημα να μαζεύεις στιγμές με την οικογένεια σου μέσα.
Μίλησε μας για την δράση σου σχετικά με την πρόληψη των γυναικών.
Προς το παρόν μέσα από τα social media προσπαθώ να ξεκουνήσω τις γυναίκες να αγαπήσουν το σώμα τους να νιώσουν τις αλλαγές και να μην φοβούνται να πάνε στο γιατρό. Προσπαθώ να κάνω αυτό που έκαναν πολλές γυναίκες για μένα να τους εξηγήσω ότι έχουμε την ευκαιρία να παλέψουμε και να κερδίσουμε την μάχη αυτή. Ξέρεις μια από τις μεγάλες βοήθειες μου ήταν τα κορίτσια που είχαν ήδη νοσήσει και πραγματικά ήξεραν τι είναι ο καρκίνος. Την ιδία ανάγκη αισθάνομαι κι εγώ να βοηθήσω όσες περισσότερες γυναίκες μπορώ όπως μπορώ κρατώντας τους παρέα λέγοντας τους μια αισιόδοξη κουβέντα και παίρνοντας τους τον φόβο. Πραγματικά θα είμαι εδώ για όποια γυναίκα θέλει να μοιραστεί το οτιδήποτε μαζί μου. Τώρα στην πορεία κάτι πιο δραστικό σκέφτομαι και ελπίζω να καταφέρω να το υλοποιήσω για να μπορώ πιο δραστικά και υπεύθυνα να βοηθήσω όσο περισσότερο κόσμο γίνεται.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε σε ποιο στάδιο της θεραπείας βρίσκεσαι;
Αυτή την στιγμή τον έχω πατήσει στην καρδία είμαι καθαρή και έχω τελειώσει με τις χημειοθεραπείες και τις ακτινοβολίες κάνω μόνο μια ένεση για λίγους μήνες ακόμα και μετά με την βοήθεια του Θεού ελπίζω να είμαι υγιής. Τώρα συνεχίζω την ζωή μου με τους τριμηνιαίους μου ελέγχους και σκέφτομαι όσο πιο θετικά μπορώ. Ελπίζω να μην με συμπάθησε μόνο και ξανά έχουμε επισκέψεις χαχαχαχ.
Ποια συμβουλή θα έδινες στα παιδία σου; Ποια συμβουλή θα έδινες σε μία νέα γυναίκα;
Για καλή μου τύχη τα παιδάκια μου είναι αγόρια όποτε το οικογενειακό ιστορικό από έμενα δεν θα τα επηρεάσει περά όμως από αυτό τους μαθαίνω ότι πάμε τουλάχιστον μια φορά το χρόνο στο γιατρό για έλεγχο και ας νιώθουμε τελείως καλά γιατί πρέπει να προσέχουμε για να έχουμε. Όσο για τις νέες κοπέλες ένα έχω να τους πω όσο κάνουμε τον απαραίτητο έλεγχο να μην φοβάστε τίποτα να μιλάτε αν δείτε αλλαγές στο σώμα σας είτε είναι στήθος αυτό είτε κάποιο άλλο μέρος. Εμείς οι γυναίκες λόγω των ορμονών είμαστε πολύ ευάλωτες όποτε μην αμελείτε τον προληπτικό έλεγχο είναι το καλύτερο δώρο που μπορείτε να κάνετε στον εαυτό σας.
Η ζωή δεν θέλει κλάψες, τσαμπουκά θέλει, αυτό είναι από τα σημαντικότερα πράγματα που μου έμαθε ο καρκίνος μου.
