Η ταλαντούχα ηθοποιός και συγγραφέας Δήμητρα Παπαδήμα, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξης.
Μία ηθοποιός με ταυτότητα, αυθεντικότητα, ποιότητα και ήθος. Η Δήμητρα Παπαδήμα, με αγάπη και σκληρή δουλειά, βαδίζει στα μονοπάτια της υποκριτικής. Κάθε της ερμηνεία είναι ξεχωριστή και δοτική στα μάτια του κοινού.
Υποδυόμενη την Πηνελόπη Δέλτα στο θεατρικό έργο της Μαρίας Παπαδήμα «Πηνελόπη Δέλτα – Ίωνας Δραγούμης : Τελευταία Συνάντηση», εντυπωσίασε το κοινό της Θεσσαλονίκης και τώρα και της Αθήνας, στο Θέατρο Olvio. Στο πλευρό της, ο ταλαντούχος ηθοποιός Μάνος Κωστής, στον ρόλο του Ίωνα Δραγούμη.
Δύο «ολάκερα» πρόσωπα, δύο διχασμένες προσωπικότητες, μία πατρίδα, ένας ακέραιος έρωτας. Μια τελευταία προσπάθεια να καταλάβουν αν τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν έρθει διαφορετικά απ’ ότι ήρθαν. Η Π. Δέλτα συναντά τον Ί. Δραγούμη στο σταθμό του τραίνου. Αμφιβολίες που ζητούν εξηγήσεις, δικαιολογίες… μια προσπάθεια να κλείσει η εκκρεμότητα… Κάποιες φορές το ΠΡΕΠΕΙ του καθήκοντος είναι δυνατότερο κι απ’ την ΑΓΑΠΗ. Σωστό ή λάθος; Ποιος το ξέρει…; Ένας μεγάλος έρωτας που δεν μπόρεσε να αντισταθεί στις κοινωνικές επιταγές της τότε εποχής.
«Πηνελόπη Δέλτα – Ίωνας Δραγούμης : Τελευταία Συνάντηση». Τι σας έκανε να πείτε το ΝΑΙ σε αυτή την δουλειά;
Ξεκίνησα με ένα διστακτικό ΝΑΙ εξαιτίας του μεγέθους των ονομάτων και της ιστορίας που κουβαλάνε. Όσο διάβαζα το θεατρικό έργο παράλληλα με ιστορικά βιβλία εκείνης της περιόδου και απομνημονεύματα, σιγουρεύτηκα πως αυτοί οι ήρωες πρέπει να «πάρουν σάρκα και οστά». Να βγουν από τις φωτογραφίες και τα κάδρα να «σπάσουν τα δεσμά τους», να ζωντανέψουν. Τότε και μέχρι σήμερα έχω πέσει με τα μούτρα και τους ξεψαχνίζω.
Πώς θα χαρακτηρίζατε μέσα από τα δικά σας μάτια, αυτή την ισχυρή προσωπικότητα που ακούει στο όνομα Πηνελόπη Δέλτα;
Η Πηνελόπη Δέλτα υπήρξε μια αινιγματική προσωπικότητα. Μια γυναίκα που δεν χωρούσε πουθενά και δεν έβρισκε ικανοποίηση σε καμιά κατάσταση. Πάλευε με τον εαυτό της γιατί δεν κατάφερνε να τα βάλει με την κοινωνία που ζούσε. Η ζωή για εκείνη ήταν σκέτη μιζέρια με τις αδιάκοπες αντιφάσεις και μικροπρέπειες, ενώ ο θάνατος έκρυβε το μεγαλείο του Απόλυτου! Επειδή πιστεύω ακράδαντα πως το οικογενειακό περιβάλλον και ειδικά η μάνα δίνει και φτιάχνει ζωή, η Δέλτα είχε τη μάνα της εμπόδιο σε όλη της τη ζωή. Την αναζητούσε ως τρυφερή μητέρα και την απεχθανόταν ως αδίστακτο κριτή της ηθικής της. Η έλλειψη της μητρικής στοργής τη σημάδεψε. Την διαμόρφωσε σε Εύθραυστη Πέτρα.
Η Δημήτρα Παπαδήμα έχει στοιχεία αυτής της γυναίκας; Κι αν ναι, ποια;
Ναι. Έχω πάρα πολλά στοιχεία αυτής της γυναίκας. Και μάλιστα παραξενεύομαι ακόμα για το πόσο μοιάζουμε. Από την άλλη διαβάζοντας βιογραφίες γυναικών συγγραφέων διαπιστώνω πολλές ομοιότητες. Τελικά για να γράφει κάποιος πρέπει να τρώγεται από κάτι βαθύ και ανομολόγητο.
Κυριότερο κοινό στοιχείο μου με την Δέλτα είναι η μοναξιά στο πετσί που δεν βγαίνει με τίποτα. Επίσης η υπερβολή μου με ότι καταπιάνομαι. Έμψυχο ή άψυχο.
Κατά πόσο τα πρέπει επηρεάζουν την ζωή μας τελικά και γιατί επιβάλλεται να τα ακούμε;
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε πέφτουμε στον μαντρότοιχο των «πρέπει» που δεν έχουν τελειωμό. Τελικά τα ενσωματώνουμε τόσο στη ζωή μας που χάνουμε μπερδεύουμε το «θέλω» με το «πρέπει». Έτσι κι αλλιώς ότι θέλουμε για κάποιο λόγο «δεν πρέπει» και ότι πρέπει δεν το θέλουμε. Έχω πολλά να πω σε αυτήν την ερώτηση γι αυτό σταματάω εδώ. Δεν έχει νόημα.
Τι ενδιαφέρον έχει το κείμενο αυτό που σας έκανε να το δείτε με άλλη ματιά;
Το θεατρικό κείμενο της Μαρίας Παπαδήμα, αδερφής μου, βγάζει στην επιφάνεια, ξετρυπώνει από τα βιβλία δυο ανθρώπους που ήθελαν να ζήσουν σαν άνθρωποι και δεν τους άφησαν. Έπρεπε σώνει και καλά να υποκύψουν στις επιβαλλόμενες συμβάσεις και να γίνουν κάποιοι άλλοι. Αντιστάθηκαν ο κάθε ένας με τον τρόπο του μέχρι τέλους. Με προκαλούν οι επαναστάτες κι ας μην καταφέρνουν ότι ποθούν. Στο κείμενο οι δυο προσωπικότητες ουρλιάζουν από αγανάκτηση. Θέλω να ουρλιάξω…..
Τι σημαίνει για εσάς το θέατρο και κατά πόσο επηρεάζει την ζωή σας;
Το θέατρο για μένα είναι πια τρόπος ζωής. Από δω και πέρα θέλω να κάνω παραστάσεις που να περιέχουν αυτό «το κάτι άλλο», για μένα.
Υπάρχουν μέσα στην δουλειά σας απωθημένα; Ρόλοι που δεν παίξατε ακόμη, αλλά πολύ θα θέλατε;
Ναι υπάρχουν κλασσικοί ρόλοι που θα ήθελα να παίξω. Πιο πολύ θέλω να παίξω τον Καλιγούλα!! Μου ταιριάζει γάντι.
Ποια τα στοιχεία εκείνα της προσωπικότητάς σας που θεωρείτε ότι αναδύθηκαν ή αναδείχθηκαν περισσότερο μέσω της υποκριτικής;
Μέσα από την υποκριτική, αν υποθέσουμε, αναδείχτηκε μια πληγωμένη καρδιά, αλλά συγχρόνως μια πεισματάρα καρδιά.
Αν η Ελλάδα του 2019 ήταν θεατρικό έργο ποιο θα ήταν, με βάση και τα όσα συμβαίνουν γύρω μας;
”Ευτυχισμένες μέρες” του Μπέκετ.
Αν το θέατρο ήταν στίχος ενός ποιήματος, ποιος θα ήταν για εσάς;
Δικοί μου στίχοι από τη νέα ποιητική μου συλλογή Εύθραυστη πέτρα:
”Μπουκάλια με ποικίλο περιεχόμενο είμαστε
Και για πώμα βάζω το κεφάλι”.
Σάββατο: 19:15
Κυριακή: 19:15
Γενική είσοδος: 13 €
Μειωμένο: 10 €
Πληροφορίες: Τηλ.: 210 3414118
Παράταση παραστάσεων έως 31 Μαρτίου!
