Ήταν ο πιο διάσημος “κακός” του ελληνικού κινηματογράφου που καθιερώθηκε σε ρόλους μοχθηρών ανθρώπων.
Έπαιξε σε 180 ταινίες και τιμήθηκε με πολλά βραβεία. Όπως έλεγε: «Εγώ είμαι ρολίστας. Δεν μπορείς να με κατατάξεις ούτε στους δραματικούς ούτε στους κωμικούς ηθοποιούς.
Εμένα μου έμεινε η στάμπα του σκληρού λόγω της φυσιογνωμίας μου, κι έτσι οι σκηνοθέτες μου έδιναν συνεχώς ρόλους για να παίξω».
Ο λόγος για τον Ανέστη Βλάχο που γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1934 στην Προσορμισμένη της Δράμας. Μεγάλωσε σε ένα φτωχικό περιβάλλον. Στα 16 του χρόνια έχασε τον πατέρα του, ο οποίος σκοτώθηκε στο Αλβανικό Μέτωπο. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο ορφανοτροφείο της Δράμας και το 1946 μετακόμισε με τη μητέρα του στην Αθήνα, όπου ξεκίνησε δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσει.
Δούλεψε σε ζαχαροπλαστείο, σε κουρείο, σε τυπογραφείο και ως οικοδόμος. Παράλληλα, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου «Λυκούργος Σταυράκος» όπου ήταν συμμαθητής με τον Κώστα Καζάκο. Ενώ ήταν στο δεύτερο έτος της σχολής υποδύθηκε έναν βιαστή στην ταινία του Γκρεκ Τάλλας “Αγιούπα”. Αργότερα, έπαιξε τον αδερφό της Έλλης Λαμπέτη στην ταινία “Το κοpίτσι με τα μαύρα” και από τότε άρχισε να γίνεται περιζήτητος στα κινηματογραφικά πλατό. Τότε, ενώ έκανε τα πρώτα του βήματα ως ηθοποιός τραυματίστηκε στην οικοδομή και έχασε το μάτι του. Μια πρόκα καρφώθηκε στο μάτι του με αποτέλεσμα να το χάσει. Μάλιστα οι άνθρωποι που τον φρόντιζαν εκείνες τις δύσκολες ημέρες ήταν ο Δημήτρης Χορν με την Έλλη Λαμπέτη, οι οποίοι τον φιλοξένησαν στο σπίτι τους.
Ωστόσο, ο τραυματισμός του δεν στάθηκε εμπόδιο στην καριέρα του. Όπως είχε πει: “Μετά από το περιστατικό αυτό έπαιξα σε ταινίες του Κούνδουρου, του Γεωργιάδη, του Γρηγορίου, του Γλυκοφρύδη, του Κώστα Μανουσάκη”.
Τη δεκαετία του ’60 είχε ήδη καθιερωθεί σε ρόλους “κακού”, ενώ έπαιξε ακόμη και την αρκούδα στην ταινία «Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου». Ήταν κουμπάρος με τον Ξανθόπουλο και φίλος με τον Φούντα και ένας από τους πιο αγαπητούς ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου. Τη δεκαετία του 70 ασχολήθηκε και με την πολιτική και ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Όπως είχε πει σε συνέντευξή του: «Ήμουν ο ιδρυτής της πρώτης τοπικής του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα. Κι αργότερα, με ένα συνάδελφο, φτιάξαμε την πρώτη κλαδική των ηθοποιών. Δεν πήγα στο ΠΑΣΟΚ για να βγάλω λεφτά. Πήγα για να βάλω το λιθαράκι μου και να αλλάξει η Ελλάδα. Ήθελα την ανατροπή, που την έφερε ο Αντρέας.»
Το 1977 ήταν υποψήφιος βουλευτής στη Β’ Αθηνών και το 1978 εκλέχτηκε πρώτος δημοτικός σύμβουλος με τον Δημήτρη Μπέη.
Ασχολήθηκε και με την τηλεόραση και τη δεκαετία του ’90 έπαιξε σε δεκάδες σειρές. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε δύο παιδιά. Από τον πρώτο του γάμο, έχασε την τρίχρονη κόρη του που πέθανε από μια μορφή τύφου. «Έχασα το δεύτερο παιδί από την πρώτη γυναίκα μου. Μικρό παιδάκι, ήταν 3 χρονών, ήταν ένας άγγελος. Ήταν ένα κοpιτσάκι…», είχε αποκαλύψει. Σήμερα ζει στην πλατεία Βικτωρίας μαζί με τη σύζυγό του.
