Μία απολαυστική κουβέντα με την ηθοποιό Άνδρη Θεοδότου!
Τη συναντώ ένα ζεστό πρωινό του Ιούνη στην αρχοντική Κυψέλη. Παραγγέλνουμε το ίδιο καφέ ( φρέντο καπουτσίνο μέτριο με μαύρη) και η κουβέντα μας ξεκινά.
Όση ώρα μιλάει για το θέατρο, την οικογένεια της και τους συνεργάτες της, βλέπω στα μάτια τη χαρά, το ήθος, το σεβασμό, την συγκίνηση. Αυτή είναι η Άνδρη Θεοδότου. Ένας άνθρωπος με παιδεία, αξίες, άφθονο ταλέντο, συνείδηση και όρεξη για ζωή!
Πρωταγωνιστεί αυτό το καλοκαίρι στην παράσταση ”Ικέτιδες” μαζί με μία πλειάδα εξαίρετων ηθοποιών, μια μεγάλη συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου και του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.
Ήθελα πάντα να δουλέψω με το ΘΟΚ καθώς δεν είχαμε συνεργαστεί ποτέ. Είχα κάνει ένα ραντεβού με τον Σάββα Κυριακίδη, που γνωρίζω πολύ καλά, μήπως έκανα κάτι καλοκαιρινό στην Κύπρο, αφού το χειμώνα λόγω δουλειάς και ζωής στην Ελλάδα, είναι δύσκολο. Δέχθηκα ένα τηλεφώνημα πουν αναφέρουν ότι θα ανεβάσουν τις Ικέτιδες. Ήταν πολύ μετέωρα όλα όμως. Με πήρε μετά ο κος Λιβαθινός, και είπαμε εντάξει. Κι έτσι βρέθηκα σε αυτή την συμπαραγωγή με μεγάλη μου χαρά.
Πόσο εξοικειωμένο είναι το κοινό στο αρχαίο δράμα;
Επειδή γεννήσαμε το αρχαίο δράμα, αλίμονο αν δεν ήμασταν εξοικειωμένοι σε τέτοιου είδους θεάματα. Μπορεί να είμαστε πιο κοντά στην κωμωδία, αλλά και το δράμα είναι εξίσου ενδιαφέρον. Εγώ αγαπάω και τα δύο πολύ. Δεν υστερούμε, το διδασκόμαστε κι ερχόμαστε σε επαφή από πολύ μικρή ηλικία με το αρχαίο δράμα. Συν τοις άλλοις, υπάρχουν και τα αρχαία θέατρα – κοσμήματα (Επίδαυρος, Ηρώδειο, κ.α.) που μας υπενθυμίζουν στην σημαντικότητα του.
”Θα ήταν καλό να βγουν στο φως και πολλές τραγωδίες που δεν τις ξέρουμε καλά. Πέρα από κωμωδίες του Αριστοφάνη και του Μενάνδρου, που έχουν ανέβει κι ανεβαίνουν πολλές.”
Οι Ικέτιδες του Ευριπίδη. Ποτέ δεν έχει ανέβει αυτό το έργο πέρα από τη σκηνοθεσία του Χαραλάμπους που είχα δει στην Κύπρο και του Μαρμαρινού νομίζω. Η ματιά του Λιβαθίνου είναι τόσο ιδιαίτερη κι εύστοχη στο έργο και άλλωστε δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το ταλέντο αυτού του ανθρώπου. Μοντέρνα ματιά, αιχμηρή. Και μόνο Ικέτιδες δεν είναι αυτές οι γυναίκες, που απαιτούν να πάρουν τα σώματα των παιδιών τους. Μία μάνα μπορεί να κάνει τα πάντα για το παιδί της, πόσο μάλλον όταν είναι νεκρό και πρέπει να τηρήσει τα ταφικά έθιμα.
Σε ποια σημεία μπορεί να ταυτιστεί το κοινό;
Άνθρωποι μεγαλωμένοι στη Μεσόγειο, κάτω από τον ήλιο με έντονα κι ενίοτε ακραία συναισθήματα. Πρόκειται για ένα έργο που φαίνονται μέσα από αυτό τα ήθη και τα έθιμα του λαού. Που έχουμε κι εμείς ακόμη και σήμερα. Οι Πανελλήνιοι νόμοι για παράδειγμα ή τα έθιμα της ταφής και ο τρόπος που θάβουμε ή θρηνούμε έναν νεκρό. Και φυσικά, το πως αντιμετωπίζει μια μάνα το παιδί της και το πόσο δεμένη σχέση είχαν, έχουν και θα έχουν αν με ρωτάς. Μια σχέση εξάρτησης. Είναι αυτό το συναίσθημα που διακέτεχει τους Έλληνες. Η έντονη προσωπικότητα τους. Αυτή λοιπόν η έντονη προσωπικότητα, κρατάει γερά και μας κάνει ξεχωριστούς.
Ποιος ο ρόλος που υποδύεσαι εσύ στην παράσταση;
Εγώ είμαι μάνα Αργίτισσα, συμπεριλαμβανομένη στο χορό, μαζί με σπουδαίες ηθοποιούς. Αγλαϊα Παπά, Τάνια Τρύπη, Κόρα Καρβούνη, Κωνσταντίνα Τάκαλου, κ.α. Χαίρομαι για τον ρόλο μου κι έχω συναδέλφους ισάξιες, για να φέρουμε εις πέρας τις απαιτήσεις της παράστασης.
”Έχω τελειώσει το Θέατρο Τέχνης και έχω κάνει μεταπτυχιακό στο Theater in Education και στο μιούζικαλ στην Αγγλία.
Μεγάλωσα σε μια οικογένεια, που περιτριγυριζόταν γύρω από την τέχνη. Ο πατέρας μου αν και μεγάλωσε σε ένα επαρχιακό χωριό της Λεμεσού , διάβαζε πολύ και ήθελε να γίνει φιλόλογος, αλλά τελικά ασχολήθηκε με μια οικογενειακή επιχείρηση. Μας πήγαινε από πολύ μικρές θυμάμαι, με την αδερφή μου, σε συναυλίες, θέατρα και μας έκανε δώρο βιβλία. Στην αρχή δεν τα διαβάζαμε, αλλά στην πορεία, καταλάβαμε την αξία αυτών των δώρων. Όταν ταξιδεύαμε στην Ελλάδα σε συγγενείς, πηγαίναμε σε νέα μέρη, σε μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους. Η μητέρα μου, ερασιτέχνης ηθοποιός, μπήκαμε σε μια θεατρική ομάδα μαζί κι έτσι μεγάλωσε αυτό το μικρόβιο, του να γίνω ηθοποιός. Ύστερα, στο σχολείο, στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας όπου φοίτησα, ανθούσαν οι τέχνες κι ασχολήθηκα κι εκεί με το θέατρο, μέσα από ερασιτεχνικές παραστάσεις.”
Έπαιξε, ειδικά ο πατέρας μου, καθοριστικό ρόλο στην απόφαση μου να ασχοληθώ με το θέατρο. Με τον πατέρα μου, πήγαμε μαζί κρυφά να δώσω εξετάσεις στο θέατρο Τέχνης, χωρίς να το ξέρει η μητέρα μου. Η μητέρα μου ήθελε να γίνω δασκάλα. Κι όταν πήγα να δώσω υποτροφία στο μεταπτυχιακό στην Αγγλία, δεν το ήξεραν οι γονείς μου.
Ποια η σκέψη που σε κρατάει ζωντανή πάνω στα θεατρικό σανίδι;
Αρχικά, ξεχώρισα από τη αρχή ότι αυτό είναι η δουλειά μου και δεν είναι η ζωή μου. Δεν θεώρησα ποτέ ότι η τέχνη μου, πρέπει να επηρεάσει την προσωπική μου ζωή. Αυτό το κατάλαβα από την αρχή, θέτοντας τα όρια μου και βρίσκοντας τις ισορροπίες μου. Αγαπάω τη δουλειά μου, αλλά θα την άφηνα οποιαδήποτε στιγμή, για να είμαι με την οικογένειά μου. Πράγμα που έκανα, ότι γέννησα το παιδί μου κι έμεινα δύο χρόνια χωρίς να κάνω κάτι.
Είναι μαγικό όμως ότι όταν ανεβαίνω στη σκηνή, ξεχνιέμαι. Ανθείς με άλλο τρόπο. Γίνεσαι κάποιος άλλος. Ονειρευόμαστε και ζωντανεύουμε ζωές, καταστάσεις και συναισθήματα άλλων ανθρώπων. Είναι σα να ζούμε πολλές ζωές.
Δεν είμαστε εύκολοι άνθρωποι οι ηθοποιοί. Όσο πιο σύντομα το συνειδητοποιείς, τόσο πιο όμορφα περνάς στη ζωή σου. ‘Εχουμε ιδιοτροπίες, ιδιαιτερότητες κι αυτό είναι που μας κάνει να θέλουμε να προσφέρουμε. Να προσφέρουμε μια ψευδαίσθηση στον κόσμο. Είναι ωραίο να ακούς το χειροκρότημα του κόσμου ή και τα άσχημα λόγια που θα σου πουν, και θα σε βάλουν σε σκέψεις για το τι δεν έκανες καλά. Πρέπει να δεχόμαστε και την αποτυχία.
Σε έχει στενοχωρήσει κάποια κακή κριτική;
Ιδιαίτερα όχι. Την πρώτη φορά που διάβασα μια όχι και τόσο καλή (αλλά προστατευτική) κριτική, ήταν για την παράσταση ”Μια συνάντηση κάπου αλλού” του Ι. Καμπανέλλη που υποδύθηκα ένα αγόρι. Η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά. Και είχε γραφτεί το γιατί έβαλαν μια κοπέλα να υποδυθεί το αγόρι. Αυτό. Την διάβασα μετά από χρόνια και δε με ενόχλησε κάτι.
Η τηλεόραση πώς ήρθε στη ζωή σου;
Η πρώτη μου δουλειά στην τηλεόραση ήταν με τον Άκη Σταματιάδη, με είχε δει η Παπούλια στο θέατρο και θα έκαναν τότε μια σειρά στον Alpha το Νιρβάνα και με είχε προτείνει. Δυστυχώς αυτή η σειρά δεν ευτύχησε. Είχα υποδυθεί μια γειτόνισσα της για 10 επεισόδια. Μετά απομακρύνθηκα γιατί δε με ενθουσίαζε και τόσο η τηλεόραση μέχρι που με φώναξαν για τη Γενιά των 592 ευρώ στο Μega. Την αγάπησα πολύ, γνώρισα πολύ ωραίους συναδέλφους και τους εκτίμησα. Έπειτα σταμάτησα πάλι και δεν ασχολήθηκα.
Το ”Έλα στη Θέση μου” πώς προέκυψε;
Να σου πω ότι στην αρχή το αρνήθηκα αυτό το σίριαλ. Mε πήρε τηλέφωνο ο κος Ποφάντης και μου έκανε την πρόταση. Στην αρχή του είπα όχι και μου λέει, ”διάβασε απλά το σενάριο και πες μου”. Διαβάζω το σενάριο και πραγματικά εξεπλάγην από το πόσο γρήγορο και καθόλου καθημερινό ήταν. Ο άντρας μου ο Δημήτρης ήταν αυτός με ώθησε να το κάνω αυτό το σίριαλ γιατί είχα τους φόβους μου στην αρχή. Πηγαίναμε για μια χρονιά, και φτάσαμε στην 4η.
Ο ρόλος μου, της Σύλβιας Σοφοκλέους ήταν καθοριστικός, γιατί άρχισε ως δεύτερος ρόλος και καταφέραμε να τον κάνουμε καθοριστικό και αμιγώς κωμικό ρόλο. Παρ’ότι θεατρικά, ξεκίνησα από το δράμα. Ήταν το πρώτο καθημερινό σίριαλ που άρχισε ως κοινωνικό και εξελίχθηκε σε κωμικό. Ήταν καλές και οι συγκυρίες που ξεκίνησε η δουλειά αυτή, η εξαίσια ομάδα, οι συντελεστές. Όλα.
Το Έλα στη Θέση μου, μου έδωσε μια αναγνωρισιμότητα και με έμαθε ο κόσμος μέσα από αυτό. Είμαι ευγνώμων για όλο αυτό. Αυτό ζητάει ένας ηθοποιός, μη γελιόμαστε. Την αναγνωρισιμότητα. Αρκεί να ξέρει να την διαχειριστεί. Είναι πολύ λεπτό το σχοινί που περπατάς εκείνη την ώρα και είναι εύκολο να σπάσει.
Έφτασες σε σημείο να νιώσεις κάποια έπαρση;
Από παιδί, για να φτάσω εδώ που έφτασα δεν βοηθήθηκα από κάπου και δεν μου χαρίστηκε κάτι. Είχα μάθει και στα πολλά και στα λίγα κι αυτό με κράτησε και με κρατά στο να μην έχω αυτή την έπαρση. Επίσης, η οικογένεια μου και το γεγονός ότι ήξερα τι ήθελα. Προσπάθησα και προσπαθώ να κρατάω τη συμβουλή των γονιών μου : ”Μην αλλάξεις” και να είμαι όπως ήμουν πριν.
Είσαι από τις ηθοποιούς που ονειρεύεσαι ρόλους;
Όχι δεν έχω ρόλους που διακαώς θέλω να υποδυθώ. Έχω κάνει πολύ θέατρο και έχω χορτάσει, νιώθοντας πλήρης κι ευλογημένη. Προσπαθώ να κάνω καλές επιλογές, να είμαι με καλές παρέες και να περνάω όμορφα. Θα ήθελα κάποια στιγμή παιξω σε έργα του Τσέχωφ και του Σαίξπηρ, που είναι οι αγαπημένοι μου και εκεί δε θα με νοιάξει ο ρόλος.
Μίλησε μου και για το παιδικό θέατρο που διασκευάζεις έργα κι έχεις παίξει κιόλας σε αυτά.
Ο σύζυγος μου με βοήθησε σε αυτό και η ανάγκη του να ασχοληθεί με το παιδικό θέατρο. Όταν του έγινε η πρόταση να αναλάβει την παιδική σκηνή του Θεάτρου Τέχνης μου πρότεινε να κάνω την πρώτη διασκευή κι έτσι ξεκίνησε, με τον Μολυβένιο Στρατιώτη. Μια συνεργασία με μια σταθερή ομάδα, μέχρι και σήμερα. Το δύσκολο σε αυτό είναι η συμβουλή που μας είπε ο Δημήτρης ότι οφείλουμε να μαστε προσεχτικοί, γιατί διαμορφώνουμε κοινό. Έχουμε τεράστια ευθύνη, καθώς το παιδικό κοινό είναι εξαιρετικά απαιτητικό, αφού τα παιδιά έχουν πολλές προσλαμβάνουσες σήμερα.
Είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει, το παιδικό θέατρο, θα το ξαναέκανα όμως. Είναι δύσκολο γιατί δεν μπορείς να κοροϊδέψεις το παιδί.
Ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου, αναδύθηκαν μέσω της υποκριτικής;
Σίγουρα το θέμα της ομαδικότητας, γιατί χωρίς αυτή το θέατρο δεν λειτουργεί. Ήμουν από παιδί έτσι, αλλά μέσα από το θέατρο, το κατάλαβα περισσότερο. Επίσης η πειθαρχία προς την υπακοή, είναι κάτι που καλλιεργήθηκε περισσότερο μέσω του θεάτρου. Ήμουν πιο αυθόρμητη πριν.
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε μια δεκαετία από σήμερα;
Θέλω να μπορώ να δουλεύω τον μισό χρόνο στο θέατρο και τον άλλο μισό να μαι στο σπίτι μας στην Άνδρο και να κάθομαι στην αυλή, να διασκευάζω έργα.
Ικέτιδες
του Ευριπίδη
5 & 6 Ιουλίου | 21:00
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Αναλυτικά η περιοδεία:
11-14 Ιουλίου, Λευκωσία, Αμφιθέατρο Μακαρίου Γ΄
17-18 Ιουλίου, Λεμεσός, Αρχαίο Θέατρο Κουρίου
20 Ιουλίου, Λάρνακα, Παττίχειο Δημοτικό Αμφιθέατρο
30 Αυγούστου, Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους
2 Σεπτεμβρίου, Βεάκειο Δημοτικό Θέατρο
11 Σεπτεμβρίου, Κορωπί, Θέατρο Δεξαμενής
15 Σεπτεμβρίου, Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο
Προπώληση εισιτηρίων: Πανεπιστημίου 39 (εντός στοάς Πεσμαζόγλου), 210 8938112, greekfestival.gr και στα Public. Ομαδικές κρατήσεις: 210 7001468
