Ο Θάνος Τοκάκης μένει σπίτι και μιλάει στο Koitamagazine.gr και στον Πάνο Σταματόπουλο.
Την στιγμή που μιλάμε βρισκόμαστε ως χώρα αλλά και ως πολίτες σε μια δύσκολη αλλά και πρωτόγνωρη κατάσταση για όλους μας εν μέσω πανδημίας . Πώς βιώνεις αυτή την κατάσταση; Πόσο αισιόδοξος νιώθεις ως προς την εξέλιξη των γεγονότων σε Ελλάδα αλλά και παγκόσμια;
Αισθάνομαι περισσότερο θνητός. Όλη αυτή η κατάσταση με έκανε να γειώσω τις απαιτήσεις που είχα από τον εαυτό μου, να ματαιώσω τα σχέδιά μου για αθανασία και να αφεθώ στο αίσθημα που μου αφήνει η ευαλώτητα μου. Ξαναέγινα άνθρωπος κατά κάποιο τρόπο. Όσον αφορά την αισιοδοξία είναι δύσκολο κανείς να απαντήσει γιατί το να είσαι αισιόδοξος σημαίνει την επιστροφή στην «ασφάλεια» της προ κορονοϊού κατάστασης και κάτι τέτοιο κάθε άλλο παρά αισιόδοξο είναι, τόσο στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
Μένουμε σπίτι και είναι η στιγμή που πρέπει άπαντες να δείξουμε ωριμότητα και υπευθυνότητα για να προστατεύσουμε τόσο τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, όσο τους ίδιους τους εαυτούς μας. Πώς περνάς τον ελεύθερο σου χρόνο τις ημέρες αυτές; Ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να περάσεις στο κόσμο ώστε η παραμονή τους στο σπίτι να ειναι ευχάριστη και δημιουργική;
Δεν έχω να προτείνω κάτι διαφορετικό. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει δημιουργήσει ρυθμούς που μέχρι πριν μερικά χρόνια θα φαινόταν αδύνατο να ακολουθήσεις. Μέχρι που ο οργανισμός μας το συνήθισε κι αυτό, όπως και πολλά άλλα. Και τώρα έρχεται ένας αστάθμητος παράγοντας να διακόψει την πορεία μας προς τη δόξα και το χρήμα και είναι σαν να έχουμε μείνει χωρίς στόχο. Σαν να τρέχαμε μαραθώνιο και ξαφνικά να έρχεται κάποιος και να σου λέει ξεκουράσου και ξεκινάμε πιο μετά. Μένεις μετέωρος.
Το να περνάς ευχάριστα και δημιουργικά είναι φαινομενικά το πιο εύκολο πράγμα στις μέρες γιατί είναι συνυφασμένο με το ανώδυνο αφήνοντας σε άλλους αυτό που πραγματικά έχει ουσία. Αν έχω να προτείνω κάτι λοιπόν είναι να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της ευχαρίστησης και της δημιουργικότητας, όχι παροδικά, για λίγους μήνες αλλά μια ουσιαστική επανατοποθέτηση ώστε να αφήσει ένα αποτύπωμα που θα μας ακολουθήσει κι αργότερα.
Υπάρχει κάποια νέα συνήθεια που απέκτησες κατά την διάρκεια της παραμονής σου στο σπίτι;
Να δικαιολογώ τον εαυτό μου.
Το επάγγελμα του καλλιτέχνη πλήττεται για ακόμη μια φορά λόγω της αναστολής όλων των πολιτιστικών παραγωγών και χώρων της χώρας μέχρι νεοτέρας. Πώς βιώνεις αυτή την κατάσταση σε οικονομικό επίπεδο; Πόσο εύκολο ήταν για σένα να είσαι μακριά από τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις;
Το να μην παίξω στο θέατρο για λίγους μήνες δεν μου ήταν καθόλου δυσάρεστο, ίσα ίσα που η μικρή απόσταση δημιουργεί εγγύτητα όπως σε μια ερωτική σχέση- κι αν προσθέσεις το γεγονός πως σπάνια κάποιος ηθοποιός έκανε μία μόνο δουλειά τότε καταλαβαίνεις πως η ερωτική σχέση αποκτάει άλλο νόημα. Όσον αφορά τις οικονομικές επιπτώσεις, αυτές είναι τεράστιες σε όλους τους κλάδους που ασχολούνται με τα πολιτιστικά, αφού έχουμε καθιερωθεί στη συνείδηση των κυβερνήσεων αλλά και των πολιτών ως δευτεράτζες, άνθρωποι που έκαναν επάγγελμα το χόμπι τους άρα δεν έχουμε δικαίωμα να φωνάζουμε. Γιατί το να πληρώνεσαι για τη δουλειά που αγαπάς θεωρείται από τους περισσότερους πολυτέλεια. Κι έτσι φτάσαμε για μια ακόμα φορά να ζητιανεύουμε για αυτό που δικαιωματικά μας ανήκει.
Θεωρείς ότι αυτός ο εγκλεισμός είναι μια ευκαιρία να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα και να βγούμε πιο δυνατοί και με καινούργια θέλω και πρέπει την επόμενη μέρα ;
Μακάρι αλλά ποιος θα το κάνει αυτό; Ποιος πιστεύει πως ο άνθρωπος θα αναστοχαστεί και θα αναθεωρήσει τις απόψεις του; Ας μη γελιόμαστε τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Την επόμενη μέρα η Κηφισίας θα έχει κίνηση, οι καλλιτέχνες θα παίζουν χωρίς να πληρώνονται, οι συνταξιούχοι θα παίρνουν ψίχουλα, η αστυνομία θα πλακώνει κόσμο και ο ¨Έλληνας θα κοιτάζει τον εαυτό του.
Αυτός ο τρόπος ζωής έχει δημιουργηθεί με «κόπο» πολλών χρόνων. Ο κορονοιός δεν είναι μάγος που θα αλλάξει τον φαιδρό τρόπο που σκεφτόμαστε. Ότι δηλαδή συμβαίνει πολλά χρόνια τώρα. Δεν αλλάζουν αυτά με λίγες μέρες εγκλεισμού. Αν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε μας ωφελήσει αυτό είναι να δούμε που βρισκόμαστε, να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να πάψουμε να πανηγυρίζουμε για τα αυτονόητα.
Τι σου λείπει περισσότερο αυτές τις μέρες;
Να παίξω με την Δήμητρα και τον Γιώργο.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις μετά το τέλος της καραντίνας;
Θα παίξω με την Δήμητρα και τον Γιώργο.
Τι θα ήθελες να ευχηθείς για το μέλλον; Πώς φαντάζεσαι την επόμενη μέρα μετά απ’ όλο αυτό;
Εύχομαι να βγούμε πάνω απ’ όλα πνευματικά πιο υγιείς και με άγριες διαθέσεις.
Φωτογραφικό Υλικό: alpha kappa project
