Έλενα Μιχαλάκη:”Ήταν αδιαπραγμάτευτο μέσα μου οτι θα ακολουθήσω τον χώρο του θεάτρου”
Η Έλενα Μιχαλάκη ανήκει στις νέες παρουσίες του καλλιτεχνικού χώρου όπου διαθέτουν μια ιδιαίτερη ευγένεια, απίστευτη ενέργεια και μια μοναδική θετικότητα σε ότι και αν καταπιαστούν.
Η ταλαντούχα ηθοποιός με αφορμή την συνέχεια των παραστάσεων του έργου “ΟΙ Άθλοι του Ηρακλή” στο Christmas Theater, μιλάει στο Koitamagazine.gr για την επιστροφή στο σανίδι υπό τη σκιά της πανδημίας, την πολύχρονη συνεργασία της με την Κάρμεν Ρουγγέρη και την Χριστίνα Κουλουμπή αλλά και το plan b που ακολούθησε την περίοδο της καραντίνας δουλεύοντας σε καφέ μαζί με τον αδερφό της. Ακόμη η ίδια αναφέρεται στη συμβουλή που θυμάται από τον Δάνη Κατρανίδη, την περίοδο των θεατρικών της σπουδών, στην επιθυμία της να ασχοληθεί με την τηλεόραση, στις πρόσφατες κακοποιητικές συμπεριφορές που ήλθαν στο φως της δημοσιότητας και στο ελληνικό #metoo αλλά και στα μελλοντικά της σχέδια τα οποία περιλαμβάνουν την κυκλοφορία ενός νέου τραγουδιού.
Έπειτα από ενάμιση χρόνο ολικής παύσης των θεατρικών παραγωγών λόγω της έξαρσης της πανδημίας επέστρεψες φέτος στο σανίδι και στη σκηνή του Christmas Theater με τους Άθλους του Ηρακλή της Κάρμεν Ρουγγέρη, μια παράσταση που έχει λάβει τεράστια αγάπη από το κοινό και συνεχίζει δυναμικά με νέες παραστάσεις.
Πώς νιώθεις με την επιστροφή σου στο θέατρο μετά από αρκετό καιρό και την επαφή σου με το κόσμο όλο αυτό το καιρό;
Ο κορονοιός, μας κατέβασε την παράσταση «Ο Τσάρος με τη Μακριά Γενειάδα»της Κάρμεν Ρουγγέρη τον Απρίλιο, αλλά είχαμε την τύχη να την ανεβάσουμε πριν το δεύτερο lockdown στην όμορφη Κύπρο ,σε μια μίνι περιοδεία και εκεί ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με ένα κοινό “sold out”πανδημίας, με πολλές θέσεις κενές ανάμεσα στους θεατές σύμφωνα με το υγειονομικό πρωτόκολλο, και όλα τα πρόσωπα καλυμμένα με μάσκα. Ήταν σοκαριστικό…Όπως και η μυρωδιά από τα ισχυρά απολυμαντικά που διαχέονταν στο χώρο ανάμεσα από τις παραστάσεις και εμείς έπρεπε να μείνουμε αυστηρά σε «καραντίνα»στο καμαρίνι μας ,γιατί ήταν επικίνδυνο να τα εισπνεύσουμε.Είχε χαθεί η αλληλεπίδραση με το κοινό ,που τόσο βοηθάει τον ηθοποιό αλλά και την ίδια την θεατρική πράξη … Διάσπαρτα άτομα με μάσκες, διέκρινες φόβο στα μάτια τους και έπρεπε να μαντέψεις κάτω απ τη μάσκα ,αν τους ευχαριστείς και αν πρέπει να δώσεις κι άλλο..Ευτυχώς το χειροκρότημα δεν μας το στέρησε ο ιός.
Φέτος συνηθίσαμε ..τώρα αφουγκραζόμαστε τον παλμό του κοινού και ευτυχώς είναι πιο θαρραλέος ο κόσμος πια και γελάει, συμμετέχει, δεν φοβάται. Ακόμα και οι μικροί μας θεατές με την τόση δα μασκούλα τους έμαθαν μ´αυτήν , παθιάζονται και συμμετέχουν ενεργά με τον Ηρακλή μας και τους Άθλους του που τόσο ευρηματικά έστησε η πολυμήχανη Κάρμεν Ρουγγέρη με πολύτιμους βοηθούς την Χριστίνα Κουλουμπή (σκηνικά-κοστούμια)και τον Πέτρο Γάλλια(χορογραφίες-κινησιολογία-φωτισμοί)Είναι ιδιαίτερα αισιόδοξο οτι ως τώρα έχουν παρακολουθήσει την παράστασή μας 35000 θεατές..Συνεχίζουμε με νέες παραστάσεις στο φιλόξενο Christmas Theatre που τηρεί όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα και ανανεώνει, δεν ανακυκλώνει τον αέρα, καθώς επίσης χρησιμοποιεί την μέθοδο του νεφελοψασμού, πιστοποιημένη απο τον ΕΟΔΥ, έτσι ώστε όλοι να είμαστε ασφαλείς.
Ο κόσμος διψάει για θέατρο και παρά τις αντιξοότητες μας τιμά και τους ευχαριστούμε. Νιώθω ευγνώμων που παίζω σε μια τόσο δύσκολη περίοδο και παρά τις μάσκες ,ακόμα και με «μπουνίτσες»χειραψίας ερχόμαστε κοντά με τους θεατές, συζητάμε για την παράσταση ,παρότι η απόσταση που πρέπει να τηρούμε ειναι προκαθορισμένη και μακρινή.Ακόμα και αν αυτή είναι η νέα πραγματικότητα το θέατρο, εξακολουθεί να είναι πάνω από τον κορονοιό γιατί την ψυχή μπορούμε να την αγγίξουμε και κάτω από τις μάσκες.
Μίλησε μας για τον ρόλο της Κακίας αλλά και για τα σχόλια που έχεις λάβει από τους μικρούς θεατρόφιλους φίλους που έχουν παρακολουθήσει τη παράσταση;
Η Κακία μου είναι εγωίστρια και δέσμια της μοναξιάς της εξαιτίας του τρόπου συμπεριφοράς της αλλά «αξιαγάπητη» σε μένα, γιατί καταλαβαίνω ότι ψάχνει την Ευτυχία της..με λάθος τρόπο όμως…Θεωρεί οτι η Ευτυχία είναι ένας Εύκολος, Ευχάριστος δρόμος… χωρίς κόπο και προσπάθεια γιατί απλά έτσι της αξίζει ..Για να το πετύχει μάλιστα θα χρησιμοποιήσει διάφορες μηχανορραφίες εις βάρος των άλλων. Όμως ο Ηρακλής δεν πέφτει στα δίχτυα της …Όταν πρέπει να διαλέξει αν θα ακολουθήσει τον δρόμο της Αρετής ή της Κακίας, τον κερδίζει η Αρετή και εγώ βράζω απο το κακό μου.. Παραδόξως οι μικροί θεατές σαγηνεύονται από το Κακό και τους Κακούς ρόλους και παρότι ξέρουν ποιο είναι το σωστό, θέλουν να βγούμε φωτογραφίες. Θεωρώ βέβαια οτι μεγάλο κομμάτι επιτυχίας ανήκει στην Χριστίνα Κουλουμπή που μου έφτιαξε ένα τόσο εντυπωσιακό κοστούμι και την ευχαριστώ!
Βρίσκεσαι σε μια μεγάλη θεατρική παραγωγή με αξιόλογα ονόματα στο ενεργητικό τους με το κείμενο και την συνολική σκηνοθεσία να επιμελείται η κυρία Ρουγγέρη και τα κουστούμια και τα σκηνικά η Χριστίνα Κολουμπή. Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τις δύο αυτές κυρίες; Υπάρχουν συμβουλές που έχεις λάβει και σε συντροφεύουν μέχρι και σήμερα;
Είμαι ευγνώμων που η κυρία Ρουγγέρη με εμπιστεύεται για 7η συνεχόμενη χρονιά στο θίασο της και είναι τιμή μου να φοράω δημιουργίες της πολυσχιδούς Χριστίνας Κουλουμπή που θαυμάζω σε όλα τα επίπεδα μιας και παίζει, σκηνοθετεί και δημιουργεί σκηνικά-κοστούμια εξίσου υπέροχα.
Η συνεργασία με αυτές τις δυο κυρίες είναι άψογη και έχει πάρει διαστάσεις «οικογένειας» μιας και η κυρία Κάρμεν νοιάζεται πραγματικά για τους συνεργάτες της σε ανθρώπινο επίπεδο και αυτό είναι σπουδαίο. Οι συμβουλές είναι αμέτρητες και ξεκινούν από τα ίδια τα έργα που επιμελείται με τόση φροντίδα και αγάπη, πάντοτε τεκμηριωμένα και μελετημένα και διδάσκουν ουσιαστικά μηνύματα ζωής. Ξεχωρίζω την ενέργεια, το πάθος και τη θέληση της κας Κάρμεν για ζωή και δημιουργία παρά το σπασμένο-εγχειρισμένο πόδι της σε μια περιοδεία μας, την οποία και ακολούθησε σε αναπηρικό καροτσάκι. Είναι σπουδαίο να μοχθείς γι’αυτό που τόσο αγαπάς, να βρίσκεις λύσεις υπερπηδώντας τα εμπόδια και να προχωράς σαν να μην έπεσες ποτέ..αυτό κρατώ .
Σε κάθε επαγγελματικό χώρο συναντάμε ανθρώπους με τους οποίους ταιριάζει η ιδιοσυγκρασία και τα θέλω μας και άλλους με τους οποίους δεν υπάρχει κοινή πλεύση.
Σου έχει τύχει στην μέχρι τώρα πορεία σου να αντιμετωπίσεις μια δύσκολη συνθήκη ή συνεργασία και αν ναι πώς το διαχειρίστηκες;
Είμαι επαγγελματίας και ό,τι προσωπικό και αν προκύψει μεταξύ των συναδέλφων μου, εγώ πάντοτε προχωράω και στοχεύω στο καλύτερο για την παράσταση. Αυτό έχει σημασία για μένα. Ο θεατής δεν φταίει σε τίποτα να δεί μια παράσταση που υποβόσκει εκνευρισμός ή προσωπικές συγκρούσεις. Δεν τον αφορά, όπως και δεν αφορά εμένα να κάνω παρέα εκτός σκηνής με συναδέλφους που δεν ταιριάζουμε. Μόλις τελειώσει η συνεργασία μας απλά θα επιλέξω να μην συνεχιστεί. Αν δεν γίνεται όμως, θα «χαμαιλεοντιστώ»και θα βρώ τρόπους ομαλής πλεύσης. Συνήθως όμως το ίδιο το σανίδι δεν σ αφήνει πολύ να το ταλαιπωρείς και σε διώχνει…Χαρακτηριστικά ,θα αναφέρω μια εξαιρετικά κακή συνεργασία, στην οποία συνάδελφος φώναζε και με έβρισε με χυδαίο τρόπο στην πρόβα ,επειδή του ζήτησα να ακολουθήσει την συμφωνημένη κινησιολογική οδηγία του σκηνοθέτη ο οποίος απουσίαζε.Όταν επέστρεψε ο σκηνοθέτης εγω δεν είπα τίποτα. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί είδαν οτι τελικά είχα δίκιο γιατί του έγινε παρατήρηση για τον ίδιο λόγο. Κατέληξα οτι αυτό το άτομο ήταν θρασύδειλο γιατί ενώπιον του σκηνοθέτη δεν τόλμησε να σηκώσει φωνή.Τώρα είναι σπίτι του.Έχω πίστη στο κάρμα και έτσι απλά προχωράω μπροστά.
Έχεις δηλώσει ότι η περίοδος της καραντίνας για σένα ήταν λυτρωτική καθώς αφιέρωσες αρκετό χώρο στον εαυτό σου και στην ολοκλήρωση ανελημμένων υποχρεώσεων. Τι άφησε στην Έλενα όλη αυτή η περίοδος και αποκόμισε αυτή η μεγάλη παύση λόγω κορωνοιού;
Ήταν πράγματι λυτρωτική γιατί αναγκαστήκαμε όλοι μας (αφού τελειώσαμε την οργάνωση ακόμα και του πιο μικρού συρταριού μιας μπιζουτιερίτσας…)να έρθουμε πλέον σε επαφή με την σκέψη μας σε ηρεμία και επιτέλους αντιμέτωποι με τον πραγματικό μας εαυτό ..χωρίς να τον ξεγελάμε απασχολημένοι από τις δουλειές. Ήταν μια καινουρία γνωριμία με μένα και επαναπρογραμματισμού του εγκεφάλου στο να είναι πιο δεκτικός στις αλλαγές, μιας και η Αλλαγή είναι η μόνη αλήθεια γύρω μας, πρέπει να την αγαπάμε και να την αποδεχόμαστε.Όλα στην Φύση αλλάζουν συνεχώς όπως και ο άνθρωπος.Το ποτάμι είναι φαινομενικά ίδιο ,αλλά το νερό ολοένα και αλλάζει από τα ρεύματα.
Υπάρχουν στερεοτυπικές κοινωνικές αντιλήψεις σχετικά με την σταθερότητα και το «βόλεμα» μας είτε σε μια σχέση, είτε σε μια συνεργασία,με αποτέλεσμα από το φόβο της αλλαγής να έχουμε πρωτίστως καταπιεσμένο εαυτό και εν συνεχεία, σε ακραίες μορφές που εκεί βέβαια συντρέχουν και άλλοι λόγοι, να προχωράμε σε πράξεις φρικτές όπως όλες αυτές οι ανθρωποκτονίες και οι κακοποιήσεις τόσο σε ακραίες όσο και ήπιες μορφές που συμβαίνουν καθημερινά..Νομίζω οτι όλα ξεκινούν επειδή δεν γνωρίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και φοβόμαστε να ξανασυστηθούμε, να τον ανακαλύψουμε και να υποστηρίξουμε τις ολοδικές μας αποφάσεις, χωρίς να επηρεαζόμαστε από τα πρέπει που μας επιβάλλει ο περίγυρος και η κοινωνία μας. Αυτό όμως για να συμβεί θέλει θάρρος και χρόνο.Όταν οι ρυθμοί ήταν τόσο γρήγοροι ,ήταν αρκετά δύσκολο να επιτευχθεί.
Ευελπιστώ και ο κόσμος να άγγιξε τις χορδές της ψυχής του και να τολμήσει να κάνει αυτό που πραγματικά τον κάνει ευτυχισμένο, χωρίς φόβο για τη γνώμη των άλλων. Ας αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας και την ελευθερία του πνεύματος μας.
Η πανδημία δημιούργησε μια τεράστια καταστροφή σε όλους τους τομείς και ειδικά στον καλλιτεχνικό κλάδο και στο θέατρο ο οποίος ήταν ήδη επηρεασμένος από την οικονομική κρίση της εποχής. Σκέφτηκες ποτέ να ακολουθήσεις ένα plan B , παίρνοντας μια απόσταση από το επάγγελμα και ακολουθώντας κάτι άλλο στη ζωή σου;
Ακολούθησα plan b δουλεύοντας στο John‘s Cafe του αδερφού μου για πρώτη φορά στη ζωή μου, ενώ δεν είχα καμία σχέση με το αντικείμενο, μιας και δούλευα για πολλά χρόνια σε μια ναυτιλιακή παράλληλα με το θέατρο. Δυστυχώς, αποκλειστικά απο το θέατρο δεν μπορείς να επιβιώσεις.
Είναι ευλογία να μπορείς να παίζεις θέατρο αλλά η μέρα έχει 24 ώρες..επειδή αγαπώ την υποκριτική τέχνη και θέλω να βρίσκομαι στη σκηνή, δεν με ενοχλεί να δουλεύω και οπουδήποτε αλλού παράλληλα. Όμως όχι..δεν μπορώ να το βγάλω εντελώς απο τη ζωή μου..Τα Όνειρα για να πραγματοποιηθούν χρειάζονται κόπο και θυσίες.
Από μικρή ηλικία έδειξες θετικά συναισθήματα για το καλλιτεχνικό χώρο καθώς από την ηλικία των 5 χρονών έβλεπες ταινίες στο βίντεο και έφτιαχνες το δικό σου “κοστούμι”τυλίγοντας μια κόκκινη μικρή κουβερτούλα σαν φόρεμα γύρω σου και φορώντας τα τακούνια της μαμάς , τραγουδώντας και παίζοντας διάφορες σκηνές που σου κέντριζαν το ενδιαφέρον.
Ποια ήταν η καθοριστική στιγμή ή το ερέθισμα που σε έκανε να πεις ότι με αυτόν τον χώρο θ ασχοληθείς επαγγελματικά και ότι εγώ θα ζω από αυτό που κάνω;
Ήταν αδιαπραγμάτευτο μέσα μου οτι θα ακολουθήσω τον χώρο του θεάτρου. Υπήρξαν πολλές οικογενειακές διαμάχες αλλά όταν ο μπαμπάς μου είδε με πόσο πάθος έπαιξα από το σχολείο ακόμα στην Τελετή του Μάτεση, κατάλαβε…Προσπάθησαν να με αποτρέψουν, αλλά η μαγεία του θεάτρου σε σκεπάζει και νιώθεις σαν σε όνειρο κάθε φορά που σε λούζουν τα φώτα και δημιουργείται αυτή η «ομίχλη»οπότε..παρά τις αψιμαχίες χρηματοδότησα μόνη μου τις σπουδές μου και κυνήγησα πια το μονόδρομο για μένα αυτό χώρο, χωρίς να γνωρίζω κανέναν για να με βοηθήσει.
Σπούδασες θέατρο δίπλα σε μεγάλους δασκάλους όπως ο κ. Καταλειφός, ο κ. Κατρανίδης, η κ. Παπακωνσταντίνου, η κ. Παπαδημητρίου και άλλους πολλούς. Τι κρατάς από την σύμπραξη σου με αυτούς τους ανθρώπους;
Όταν στα 17,5 μου χρόνια τέλειωσα το Λύκειο και απαρνήθηκα τη Γαλλικη Φιλολογιά και την κλασσική φοιτητική ζωή και κλεινόμουν στις σκοτεινές αίθουσες της σχολής απ’το πρωι ως το βράδυ και αμέσως μετά παρακολουθούσα θέατρο, δίπλα σε τόσο σπουδαίους καθηγητές, ήταν σαν να άνοιξε ένα παράλληλο σύμπαν για μένα. Μια διαφορετική καθημερινότητα πλάι σε ανθρώπους που σε βοηθούσαν να ανακαλύψεις τη ζωή από την αρχή.
Ο κύριος Κατρανίδης μας είχε πει κάτι πολύ σωστό. Είμαστε ελεύθεροι ως τα 3-4 χρόνια μας..μετά αρχίζουν τα πρέπει, τα μή και ο καθωσπρεπισμός από τους γονείς με αποκορύφωμα την εφηβεία μας και στα 18 μας πάμε σε μια δραματική σχολή για να επιστρέψουμε στην ηλικία των τριών χρόνων και να απελευθερωθούμε ξανά…Μεγάλη αλήθεια.. Θεωρώ οτι ο καθένας από μας θα έπρεπε να σπουδάσει σε μια δραματική σχολή, άσχετα με το ποιο επάγγελμα θέλει να ακολουθήσει. Είναι μάθημα ζωής που δυστυχώς αμελούν να μας μάθουν στο σχολειό..αρκούνται στην παπαγαλία..
Η τηλεόραση τα τελευταία δύο χρόνια έπειτα μια σημαντική κρίση που υπέστη το σύνολο των τηλεοπτικών παραγωγών λόγω του μειωμένου κόστους, δείχνει σημάδια ανάκαμψης με την δημόσια τηλεόραση, αλλά και την πλατφόρμα του Cosmote Tv τελευταία να έχει παρουσιάσει υλικό αντάξιο των πλατφορμών του Netflix ενώψφέτος βλέπουμε μια ισχυρή παρουσία της μυθοπλασίας σε όλα τα κανάλια έναντι των ριάλιτι προγραμμάτων . Τι είναι αυτό που ξεχωρίζεις στη τηλεόραση του σήμερα και αυτό που σου αρέσει να παρακολουθείς;
Θα ήθελες στο μέλλον να βρεθείς και σε μια τηλεοπτική παραγωγή και να δοκιμαστείς και σε αυτό το κομμάτι;
Δυστυχώς, δεν έχω πολύ χρόνο για να παρακολουθήσω τηλεόραση μιας και συνεχίζω να παρακολουθώ μαθήματα και σεμινάρια πάνω στην υποκριτική και το τραγούδι, αφού η σπουδή για μένα δεν πρέπει να σταματάει ποτέ. Ωστόσο,παρακολουθώ στο ίντερνετ αποσπάσματα απο φίλους μου που παίζουν στην τηλεόραση και ενώ για μένα ήταν ξεκάθαρο μεχρι πρότινος οτι δεν θα ασχοληθώ με αυτό το κομμάτι, χαίρομαι γιατί βλέπω αξιόλογες δουλειές όπως το Κομάντα και Δράκοι.
Είναι λοιπόν στα σχέδια μου, έπειτα απο δέκα χρόνια συνεχούς παρουσίας στις θεατρικές σκηνές να προσεγγίσω και την τηλεόραση.
Τους τελευταίους μήνες ο θεατρικός χώρος βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας έπειτα από τις σημαντικές καταγγελίες συναδέλφων σου για περιστατικά βίας και κακοποιητικής συμπεριφοράς στον εργασιακό χώρο ενώ ήδη μετράμε δύο περιπτώσεις συναδέλφων που έχουν λάβει την δικαστική οδό. Πώς ένιωσες στο άκουσμα αυτών των ειδήσεων και στη δυναμική που απέκτησε το ελληνικό #metoo στη χώρα;
Θεωρείς ότι μετά τις αποκαλύψεις που έγιναν, πραγματοποιήθηκε ένα ξεσκαρτάρισμα στο χώρο και στις μελλοντικές συνεργασίες που θα γίνουν ;
Είμαι υπέρμαχος της δικαιοσύνης και ανακουφίζομαι όταν στέφεται νικήτρια. Χαίρομαι που δεν επικράτησε ο φόβος και οι συνάδελφοί μου μίλησαν. Θεωρώ όμως ακράδαντα οτι αργά ή γρήγορα ο καθένας παίρνει ο,τι του αξίζει.
Δεν ξέρω αν πραγματοποιήθηκε όντως ένα ξεσκαρτάρισμα, γιατί στον κόσμο μας επικρατεί το σκοτάδι και η βρωμιά λόγω των ανθρώπινων αδυναμιών και της “Κακίας” ..όμως ο ήλιος ανατέλλει κάθε πρωί ακούραστος..Αυτό θέλω να πιστεύω. Θα ξεπλένει με το φώς του κάθε σκοτεινιά που επισκιάζει τη λάμψη από τις ακτίνες του. Ο κόσμος μας είναι όμορφος,ας έχουμε γύρω μας όμορφους ανθρώπους και ας μην αποσκοπούμε στη δόξα κ τη φήμη με κάθε κόστος, γιατί ένας τόσο δα ιός εν μια νυκτί μπορεί να μας αφανίσει.
Για τον κόσμο που σε γνωρίζει μέσα από την δουλειά σου και την παρουσία σου όλα αυτά τα χρόνια, πώς είναι η Έλενα ως άνθρωπος και πώς είναι η καθημερινότητα σου πέρα από τις επαγγελματικές υποχρεώσεις; Τι απολαμβάνεις να κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο;
Λατρεύω την Aerial Yoga και τη δασκάλα μου και χορεύτρια Μελίνα Κιρτάτα που έχει δημιουργήσει έναν υπέροχο χώρο, τον HOROS 1 , και εκεί διώχνω τις σκέψεις μου χαλαρώνοντας και προσπαθώντας να σκαρφαλώσω στα πανιά και να κάνω ακροβατικά. Επιπλέον, συνεχίζω όπως προείπα μαθήματα τόσο στο τραγούδι, όσο και στην υποκριτική με την υπέροχη Αγλαία Παππά. Αγαπώ τη θάλασσα και τις βόλτες στα σοκάκια της Πλάκας και φυσικά προγραμματίζω επόμενες τραγουδιστικές εμφανίσεις μου με διαφορετικά concept μιας και το να εκφράζομαι μέσω του τραγουδιού με απελευθερώνει. Τελευταία εμφάνιση πριν λίγες μέρες με πολλή σύγκινηση από το κοινό και μεγάλα τραγούδια Χατζιδάκι, Αττίκ, Θεοδωράκη αλλά και Andrew Lloyd Webber δημιούργησαν μια μαγική βραδιά στο ιστορικό στέκι των μεγάλων δημιουργών στο Μαγεμένο Αυλό. Ήταν απίστευτο οτι η αύρα τους υπάρχει ακόμα στο χώρο.. Επόμενος προορισμός με τραγούδια από Musical , Ντίσνευ και πολλές εκπλήξεις σύντομα ανακοινώσιμες…
Ζούμε σε μια αβέβαιη εποχή η οποία δε χωρά μακροπρόθεσμα σχέδια λόγω της επικινδυνότητας της νόσου. Κάνεις όνειρα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο; Ποιοι είναι οι στόχοι που θες να καταφέρεις τα επόμενα χρόνια;
Κάνω Μόνο Όνειρα! Δεν είναι αυτοσκοπός μου να τα πετυχώ ακριβώς όπως τα ονειρεύομαι.. Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και μας δείχνει το δρόμο.. Τα Όνειρα δεν μπορεί να μου τα στερήσει κανείς άλλωστε.. Αν τα ονειρευτώ, σε ένα μεγάλο μέρος τους τα έχω πετύχει κιόλας, οπότε αφήνομαι στις όμορφες στιγμές και δεν αγχώνομαι για το μέλλον.
Στόχος μου είναι να είμαι χαρούμενη και ευτυχισμένη !Τόσο απλό μα και τόσο δύσκολο..!
Οι Άθλοι του Ηρακλή συνεχίζουν την επιτυχημένη τους πορεία με νέες παραστάσεις στο Christmas Theater με το κόσμο να σας επιβραβεύει συνεχώς σε μια περίοδο έντονης υγειονομικής κρίσης.
Υπάρχουν συζητήσεις ή ζυμώσεις για νέα πρότζεκτ για το επόμενο διάστημα και για πράγματα που θες να υλοποιήσεις στο μέλλον;
Ο «Ηρακλής» μας συνεχίζεται με νέες παραστάσεις μιας και η προσέλευση του κόσμου εν καιρώ πανδημίας είναι ιδιαιτέρως συγκινητική ενώ υπάρχουν σκέψεις-συζητήσεις και για Θεσσαλονίκη χωρίς να είναι κάτι ανακοινώσιμο ακόμα. Κορονοιού επιτρέποντως το καλοκαίρι θα περιοδεύσουμε με τον «Τσάρο με τη Μακριά Γενειάδα» σε όλη την Ελλάδα μιας και διακόπηκε βίαια και δεν ολοκλήρωσε τον κύκλο του. Τέλος η «Οδύσσεια»του Ομήρου σε θεατρική απόδοση Κάρμεν Ρουγγέρη ανακοινώθηκε για του χρόνου στο Christmas Theatre. Άλλα project πιο προσωπικά ,είναι το νέο μου τραγούδι με τίτλο «Δεν είμαστε ρομαντικοί» σε στίχους του αείμνηστου Σπύρου Γιατρά και μουσική Μαντίνειας Βάγγαλη που θα κυκλοφορήσει μόλις τελειώσουν τα γυρίσματα του video clip απο την Mandanna Records. Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους Καλή Χρονιά και να κλείσω αυτή την όμορφη κουβέντα με μια ευχή- στίχο της αξέχαστης Μαριάννας Τόλη «Ν´αγαπάς,να μην το ξεχνάς..Ν´αγαπάς μόνο ν´αγαπάς»(τραγούδηστε το με τη μουσική από το All my loving των Beatles)Χρόνια Πολλά!
Δείτε ακόμη: Μάθε την ηλικία του Δημήτρη Ήμελλου και λεπτομέρειες από την ζωή του
Διαβάστε ακόμα:
- Ζάχος Χατζηφωτίου: «Γιατί χώρισα με την Καρέζη»
- Η τελευταία συνέντευξη του Λάμπρου Κωνσταντάρα – Έγκλειστος και άφωνος (Σπάνιες φωτό)
- Τζένη-Τζένη πού γυρίστηκε: Η «σπηλιά της Νεράιδας και το σπίτι του Κασσανδρή
- Δείτε 14 διάσημους μπαμπάδες μαζί με τους γιους τους
- Η Βουγιουκλάκη, ο Παπαμιχαήλ και η Καρέζη ως φοιτητές της Δραματικής Σχολής μέσα από τα μάτια των καθηγητών τους
