Στεφανία Σαμαρά: “Κάνω θέατρο γιατί μέσα από αυτό μπορώ να επικοινωνήσω αυτά που με απασχολούν κοινωνικά”
Η Στεφανία Σαμαρά είναι από τα νέα και ταλαντούχα πρόσωπα του καλλιτεχνικού χώρου όπου από τα πρώτα κιόλας τους βήματα στο σανίδι, μετρούν πρωτιές αλλά εκλεκτές συνεργασίες στο ενεργητικό τους.
Την φετινή σειρά την παρακολουθήσαμε στο ντεμπούτο της στη σκηνή στο έργο «Όλοι Εμείς Πουλιά» του Λιβανο-Καναδού συγγραφέα, σκηνοθέτη και ηθοποιού Ουαζντί Μουαουάντ στο Εθνικό Θέατρο μαζί με μια πλειάδα σημαντικών συντελεστών ενώ σήμερα συνεχίζει τις παραστάσεις στο καθηλωτικό “Άουστρας ή η αγριάδα ” στο Θέατρο 104, σε μια δουλειά με τρομερά μηνύματα για την ξενοφοβία και το σκληρό πρόσωπο της βίας στις μέρες μας.
Η Στεφανία Σαμαρά με αφορμή την επιτυχημένη πορεία της παράστασης “Άουστρας ή η αγριάδα” στο Θέατρο 104, σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στο Koitamagazine.gr και στον δημοσιογράφο Πάνο Σταματόπουλο!
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη σε συναντάμε στο Θέατρο 104 και στο έργο “Άουστρας ή η αγριάδα” σε δική σου σκηνοθεσία. Τι σ’ έφερε πιο κοντά σε αυτό το έργο και τι ξεχώρισες στο κείμενο του;
Μ’αρέσει πολύ η γραφή της Λ. Κιτσοπούλου γενικά, αλλά πιο ειδικά, στο “Άουστρας ή η Αγριάδα” ξεχώρισα τον τρόπο με τον οποίο καθρεφτίζεται η ελληνική κουλτούρα. Είδα όλα αυτά που αγαπώ και σιχαίνομαι σε αυτήν τη χώρα.
Η βία και ο έντονος ρατσισμός μέχρι και σήμερα παρατηρούμε να συνεχίζουν να δρουν στη καθημερινότητα μας και να οδηγούν σε ανεξέλεγκτες και πολλές φορές κτηνώδεις καταστάσεις που φιγουράρουν ψηλά στην επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια. Όλες αυτές οι συμπεριφορές και ενέργειες εν έτη 2024 για ποιο λόγο θεωρείς ότι ριζώνουν ακόμη στη ζωή μας; Είναι η έλλειψη παιδείας, η αστάθεια της ψυχολογίας, το οικονομικό αδιέξοδο ή ο προβληματικός πυλώνας της οικογένειας;
Είναι όλα τα παραπάνω. Δεν πιστεύω πως φταίει ποτέ μόνο ένα πράγμα, είναι πολλοί λόγοι μαζί. Η έλλειψη παιδείας, η οικονομική και κοινωνική αστάθεια, την οποία οι 30+ άνθρωποι, όπως εγώ, βιώνουμε από όταν βγήκαμε στην αγορά εργασίας, και φυσικά, το περιβάλλον και η οικογένεια. Αν σε αυτά συνυπολογίσουμε και μια μακρά περίοδο απομόνωσης λόγω του covid χωρίς καμία πρόβλεψη για την ψυχική υγεία και παράλληλα, την ταχεία εξέλιξη της τεχνολογίας που αναμφισβήτητα επηρεάζει τον τρόπο που υπάρχουμε στην κοινωνία, τότε έχουμε ένα εκρηκτικό μείγμα.
Η ενασχόληση σου με το θέατρο, αποτέλεσε για σένα ένα είδος ψυχοθεραπείας μαλακώνοντας δύσκολες στιγμές αλλά και ανασφάλειες του παρελθόντος; Μετά από κάθε παράσταση τι είναι αυτό που κρατάει η Στεφανία;
Σίγουρα η ενασχόληση με την τέχνη είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας, αλλά λειτουργεί ασυνείδητα. Δεν κάνω θέατρο γιατί “δε θα μπορούσα διαφορετικά”. Κάνω θέατρο γιατί μέσα από αυτό μπορώ να επικοινωνήσω αυτά που με απασχολούν κοινωνικά. Αν, όμως, δεν υπήρχα στο θέατρο, θα έβρισκα σίγουρα άλλους τρόπους για να το κάνω. Μετά από κάθε παράσταση κρατώ την ενέργεια κάποιου ή κάποιων θεατών που νιώθω ότι συνδεθήκαμε.
Με τι γνώμονα εξετάζεις κάθε επαγγελματική πρόταση; Είναι εύκολο σήμερα να μην επαναλαμβάνεσαι, κάνοντας διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους και λιγότερες εκπτώσεις στο καλλιτεχνικό κομμάτι;
Προσπαθώ όπως όλοι μας να κάνω όσο το δυνατόν λιγότερες εκπτώσεις, γι’ αυτό και παράλληλα κάνω και άλλη δουλειά, ώστε να μη μείνω άνεργη εάν οι προτάσεις που μου γίνουν δε με καλύψουν καλλιτεχνικά. Φέτος είχα την τύχη να είμαι σε μια παράσταση που αγάπησα πολύ, το “Όλοι εμείς πουλιά” σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, και τώρα να κάνω κάτι τόσο δικό μου με συνεργάτες που είναι πάνω από όλα φίλοι με τους οποίους έχουμε κοινή ματιά απέναντι στον κόσμο.
Στην τηλεόραση τα τελευταία χρόνια εν μέσω της άνθισης της μυθοπλασίας, παρακολουθούμε αξιόλογες παραγωγές όπου όχι μόνο κρίνονται επιτυχημένες από το κοινό αλλά συνεχίζουν δυναμικά με νέα επεισόδια τα οποία προσμένουν οι τηλεθεατές. Πώς νιώθεις για αυτή την θετική τροπή στη μυθοπλασία; Εσύ στον ελεύθερο σου χρόνο έχεις θαυμάσει δουλειές από το φετινό τηλεοπτικό πεδίο;
Έως τώρα δεν έχω βρεθεί σε κάποια τηλεοπτική σειρά και συμπτωματικά δεν έχω παρακολουθήσει καμία από αυτές.
Τι είναι αυτό που αναζητάει η Στεφανία στην καλλιτεχνική της καριέρα; Δίνεις μεγαλύτερη σημασία στη βαρύτητα των έργων ή στο επιτελείο των ανθρώπων που απαρτίζουν μια δουλειά και το κατά πόσο σε εμπνέουν και ταιριάζεις μαζί τους;
Τίποτα δε συγκρίνεται με μια καλή ομάδα, με ανθρώπους που υπάρχει συνεννόηση, θαυμασμός και ένας κοινός στόχος. Παρόλο που, φυσικά, παίζει τεράστιο ρόλο ένα ωραίο έργο, δε σημαίνει τίποτα τελικά αν δεν καταφέρουμε να το επικοινωνήσουμε πρώτα μεταξύ μας και ύστερα με τους θεατές.
Τι είναι αυτό που έχει η δουλειά του ηθοποιού και δε θ άλλαζες με τίποτα;
Την έκπληξη, την εναλλαγή και το παιχνίδι. Από την πρόβα έως την παράσταση είναι μια συνεχής έκπληξη.
Αν η υποκριτική δεν είχε χτυπήσει την ζωή σου, έχεις σκεφτεί τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις επαγγελματικά το οποίο θα σε γοήτευε όπως αυτή η τέχνη;
Θα μπορούσα να κάνω, όπως και έχω κάνει, πολλές δουλειές. Προς το παρόν, είμαι και θεατρολόγος και δασκάλα pilates.
Το τελευταίο διάστημα έγινε γνωστό ότι σε ακροάσεις του χώρου, κύριο task για τους υποψήφιους αποτέλεσε ο αριθμός των followers που μετρούν στα social media. Πώς κρίνεις όλη αυτή την κατάσταση αλλά και το γεγονός ότι μπορεί να επιλεχθούν άτομα για μία δουλειά λόγω της δημοφιλίας που έλαβαν από κάποιο άλλο πρόγραμμα;
Δεν είναι καινούριο αυτό, απλώς τώρα η δημοφιλία έγινε με έναν τρόπο μετρήσιμη εξαιτίας του αριθμού των followers. Αντιλαμβάνομαι την “αδικία” της συλλογιστικής, αλλά το θέατρο που με αφορά δε μπερδεύεται από τέτοιες παραμέτρους.
Σήμερα στην ζωή σου χωράει ένα νέο καλλιτεχνικό όνειρο; Ονειρεύεσαι μέσα σου ρόλους , projects και συνεργασίες με ανθρώπους που θα ήθελες να βρεθείς στο μέλλον ή προτιμάς να ζεις το τώρα όποιο και αν είναι αυτό αφήνοντας όποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο η σκέψη στην άκρη;
Κάνω και τα δύο ταυτόχρονα. Βρίσκομαι εδώ και ανυπομονώ για όσα θα έρθουν, ενώ παράλληλα, τολμώ να κάνω σχέδια μικρά ή μεγάλα, αναλόγως την ημέρα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Υπάρχουν συζητήσεις για νέα projects τηλεοπτικά και θεατρικά;
Προς το παρόν, υπάρχει το “Άουστρας” και η διάθεσή όλων μας να το μοιραστούμε με τον κόσμο όσο περισσότερο γίνεται. Ύστερα θα δούμε.
Πληροφορίες Παράστασης
ΆΟΥΣΤΡΑΣ ή Η ΑΓΡΙΑΔΑ
Της Λένας Κιτσοπούλου
Σκηνοθεσία: Στεφανία Σαμαρά
Θέατρο 104, από τις 11 Μαρτίου | Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
«Είχαμε έναν τύπο στο χωριό που τον λέγανε Αούστρια, το παρατσούκλι του. Από τον Άουστρα, το χόρτο, γι’ αυτό τον βγάλανε έτσι, δεν τον θέλανε ρε παιδί μου στο χωριό». Τρεις ήρωες, η Κατερίνα, η Αγγελική και ο Βαγγέλης, περιμένουν στο σπίτι τους έναν τουρίστα που γνώρισαν νωρίτερα στο κέντρο της Αθήνας. Όσο περιμένουν η πλήξη τούς κυριεύει κι επιδίδονται σε άσκοπες συζητήσεις. Κι όμως, γρήγορα διαφαίνεται πως η ατμόσφαιρα δεν είναι ανάλαφρη. Η διάθεση τους είναι επιθετική και απειλητική, με έντονες εξάρσεις, από την τρέλα στο απόλυτο κενό. Οι τρεις ήρωες είναι πολύ σίγουροι για την αξία τους ως Έλληνες, όπως και για την ανωτερότητα τους έναντι κάθε ξένου. Ο Ξένος, ο Βορειοευρωπαίος Σελάν, μπαίνει μέσα σε αυτό το σύμπαν εντελώς ανυποψίαστος και έρχεται αντιμέτωπος με τη σκληρή «ελληνικότητα». Το Άουστρας ή η αγριάδα παρουσιάστηκε πρώτη φορά κατά τη θεατρική σεζόν 2011-2012 (Εθνικό Θέατρο, σκηνοθεσία Γιάννης Καλαβριανός). Σε αυτό της το έργο, η Λένα Κιτσοπούλου διερευνά την αντίληψη της έννοιας του ξένου στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Με την χαρακτηριστική αιχμηρή της γλώσσα, την ωμότητα, αλλά και με διάχυτο το στοιχείο του χιούμορ, σχολιάζει την «αξία» της μούντζας, του ποτού, των κοψιδιών, την αξία του να εκτονώνεις τα συναισθήματα σου έντονα και ανεξέλεγκτα. Οι ίδιοι ήρωες εμφανίζονται να αγνοούν βασικά στοιχεία της ελληνικής ιστορίας και όχι μόνο. Παρόλα αυτά, ο Ξένος που παγιδεύουν στο σπίτι τους επιβάλλεται να διδαχθεί και να αναγνωρίσει την υπεροχή της Ελλάδας. Η Στεφανία Σαμαρά παρουσιάζει την πρώτη της σκηνοθεσία, προσεγγίζοντας το έργο Άουστρας ή η αγριάδα, 13 χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση, με ανανεωμένο κείμενο, φρέσκο βλέμμα και γνήσια διάθεση εξερεύνησης: πόσο έχει αλλάξει σήμερα το βλέμμα των Ελλήνων απέναντι στους «ξένους»; Πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζουμε έναν Ευρωπαίο από οποιονδήποτε άλλον αλλοδαπό; Μαζί της τρεις νέοι ηθοποιοί που έχουν ξεχωρίσει ήδη στον θεατρικό χώρο, η Θαλασσινή Βοσταντζόγλου, ο Διαμαντής Αδαμαντίδης και ο Βίκτωρ Μπενουζίλιο.
Σκηνοθεσία: Στεφανία Σαμαρά
Επεξεργασία, Προσαρμογή κειμένου: Μαρία – Στέλλα Μπινίκου
Επιμέλεια κίνησης: Αυγουστίνος Κούμουλος
Μουσική: Inner D.
Σκηνογράφος, Επιμέλεια ενδυματολογίας: Ηλέκτρα Σταμπούλου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Φαίη Μινωπέτρου Κασιμάτη
Φωτογραφίες: Κώστας Γκιόκας
Γραφίστρια, Βίντεο: Άννα Καλοζούμη
Παίζουν:
Βαγγέλης: Διαμαντής Αδαμαντίδης
Αγγελική: Θαλασσινή Βοσταντζόγλου
Κατερίνα: Στεφανία Σαμαρά
Ξένος: Βίκτωρ Μπενουζίλιο
*Στη παράσταση της Τρίτης 9/04 τη Θαλασσινή Βοσταντζόγλου θα αντικαταστήσει η Φαίη Μινωπέτρου Κασιμάτη
