Δένια Μιμερίνη: “Κάθε συνεργασία είναι και ένα σχολείο για εμένα”
Ανήκει στην κατηγορία των νέων ανθρώπων στον χώρο όπου βρίσκονται από τα πρώτα κιόλας βήματα τους στο επάγγελμα σε σπουδαίες παραγωγές που έχει αγκαλιάσει θερμά το κοινό αλλά και με συνεργασίες που αποτελούν μεγάλο κόσμημα στο βιογραφικό τους.
Η αγαπημένη Δένια Μιμερίνη με αφορμή την παράσταση “Πίσσα και Πούπουλα” στο Θέατρο Arroyo, σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στο Koitamagazine.gr και στον δημοσιογράφο Πάνο Σταματόπουλο!
Θεατρικά σε συναντάμε στο Θέατρο Arroyo και στη θεότρελη κωμωδία “Πίσσα και Πούπουλα” σε σκηνοθεσία Σοφίας Φυτιάνου. Πώς νιώθεις γι αυτό το νέο θεατρικό βήμα; Τι σ’ έκανε να αποδεχτείς αυτή την πρόταση;
Και μόνο που άκουσα πως πρόκειται για μια κωμωδία με μεγάλη δόση τρέλας , έξυπνου χιούμορ αλλά και πραγματικότητας δεν μπορούσα να αρνηθώ. Στο επάγγελμά μας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η πρώτη ύλη δηλαδή το κείμενο και έπειτα η καθοδήγηση και το όραμα του σκηνοθέτη. Και τα δύο αυτά στοιχεία με κέρδισαν και δέχτηκα με μεγάλη τρέλα και εγώ το ρόλο! Είμαι πολύ χαρούμενη που συμμετέχω σε αυτή τη δουλειά.
Σήμερα με την εξέλιξη της τεχνολογίας η επικοινωνία μας έχει μεταφερθεί σε ένα άλλο επίπεδο, αυτό των social media εκεί όπου καθετί μπορεί να επικοινωνηθεί δημόσια ή και ιδιωτικά. Θεωρείς ότι σήμερα οι ανθρώπινες σχέσεις σε όλα τα επίπεδα είναι ξεκάθαρες κατά ένα μεγάλο μέρος τους ή καταλήγουν διπρόσωπες , εκδικητικές, καταστροφικές και κρυμμένες πίσω από την οθόνη ενός κινητού;
Πιστεύω πως η τεχνολογία είναι ένα μέσο που μας διευκολύνει και μας προσφέρει πολλά, την ίδια στιγμή όμως που μας δεσμεύει άλλα τόσα. Στην διαδικτυακή επαφή απουσιάζει καταρχάς… η επαφή. Δεν θα κατηγορήσω σε καμία περίπτωση την τεχνολογία για όλα τα δεινά των ανθρώπινων σχέσεων σήμερα. Είναι μία επιλογή. Πιστεύω πως έχει χαθεί αρκετά ο ρομαντισμός, η ευαισθησία και η τόλμη στις ανθρώπινες σχέσεις κάθε είδους σήμερα. Οι ρυθμοί είναι καταιγιστικοί και πολλές φορές είμαστε σκοτεινοί, εκδικητικοί και μη ξεκάθαροι απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό , πόσο μάλλον προς τους άλλους. Ας αντισταθούμε!
Τι θα μπορούσε να σε εξοργίσει στις μέρες μας και να σε κάνει να ρίξεις Χ ,φέρνοντας το αντιμέτωπο με πίσσα και Πούπουλα;
Ου πολλά!! Είμαι υποχωρητικό και προσαρμοστικό άτομο ωστόσο μερικά στοιχεία για εμένα είναι βασικά. Ο σεβασμός, η ειλικρίνεια, η υποστήριξη και η ευγένεια είναι μερικά από αυτά και αν δεν υπάρχουν… η πίσσα και τα πούπουλα ίσως είναι η λύση!
Τα χρόνια της πορείας σου στο χώρο με τι γνώμονα εξετάζεις κάθε επαγγελματική πρόταση; Είναι εύκολο σήμερα να μην επαναλαμβάνεσαι, κάνοντας διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους και λιγότερες εκπτώσεις στο καλλιτεχνικό κομμάτι;
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό και δικαιωμένο μέχρι στιγμής. Δεν έχω πολλά χρόνια που αποφοίτησα από το Ωδείο Αθηνών, για την ακρίβεια έχει μόλις δύο χρόνια και η πρώτη δουλειά ήρθε πολύ γρήγορα και ακολούθησαν τα επόμενα με μια πολύ ενδιαφέρουσα αλληλουχία. Προς το παρόν κάθε συνεργασία είναι και ένα σχολείο για εμένα. Μαθαίνω, συγκρούομαι με δυσκολίες και αναμετριέμαι με νέες συνθήκες και ρόλους. Αυτή η πρόκληση είναι πολύ σημαντική για εμένα, θέλω να μεταμορφώνομαι και να αλλάζω. Στα επόμενα χρόνια ελπίζω να πορευτώ έτσι, αγκαλιάζοντας τις δυσκολίες, σε κάθε περίπτωση δεν πιστεύω στην έννοια της έκπτωσης επί του καλλιτεχνικού , δεν την κατανοώ οπότε δεν πιστεύω πως θα καταφέρω και να την κάνω…
Μέχρι στιγμής έχεις σταθεί τυχερή στο χώρο καθώς το βιογραφικό σου μετράει συνεργασίες με καταξιωμένους ανθρώπους του χώρου όπως είναι ο Φίλιππος Σοφιανός με τον οποίο βρεθήκατε μαζί στην “Ολεάννα” αλλά και με μια αξιόλογη ομάδα συνεργατών στο γυαλί μέσα από τον “Έρωτα Φυγά” με ονόματα όπως είναι η Μαριάννα Πολυχρονίδη, ο Γεράσιμος Γεννατάς αλλά και η Πέμυ Ζούνη. Πώς νιώθεις γι αυτές τις εκλεκτές συμπράξεις; Τι έχεις αποκομίσει από αυτές τις διαδρομές;
Πετάω στα σύννεφα! Είναι πραγματικά ουτοπικό να ξεκινάς την επαγγελματική σου πορεία με τέτοιες συναντήσεις. Νιώθω ευλογημένη που συνάντησα αυτούς τους ανθρώπους αρχικά και έπειτα συνεργάτες. Το να συνεργάζεσαι με ηθοποιούς που θαυμάζεις είναι το ένα κομμάτι που με γέμισε απόλυτα, το γεγονός όμως πως έλαβα εκτίμηση, στήριξη και θαυμασμό από αυτούς δεν το χώραγε ο νους μου! Είναι πραγματικά σπάνιο πλέον και αξιοθαύμαστο καλλιτέχνες αυτού του βεληνεκούς να μην χάνουν την ηθική τους ακεραιότητα, την ανθρωπιά τους και να σε αντιμετωπίζουν ως ίσο. Με στήριξαν και με στηρίζουν , έρχονται στις παραστάσεις μου, με συμβουλεύουν και το θεωρώ το μεγαλύτερο δώρο και τους αγαπώ πολύ !
Η τηλεόραση μπήκε για τα καλά στην ζωή σου με τον κόσμο να σε ξεχώρισε και να σε αγάπησε πολύ μέσα από την παρουσία σου στον Έρωτα Φυγά . Τι αποκόμισες από αυτό το ταξίδι και με την επαφή σου με το τηλεοπτικό κομμάτι;
Όπως έχω ξαναπεί η τηλεόραση είναι μεγάλο σχολείο. Η επαφή με την υποκριτική στην κάμερα, με τους ρυθμούς, με την έκθεση στη συνέχεια. Για εμένα είναι μια πολύ όμορφη εμπειρία και μια δουλειά για την οποία είμαι περήφανη. Έμαθα πολύ σημαντικά πράγματα, πήγα ως ηθοποιός ένα βήμα παρακάτω και κυρίως γνώρισα ανθρώπους τους οποίους έχω την τύχη να αποκαλώ την πρώτη μου “τηλεοπτική οικογένεια”. Η αποδοχή και η αγάπη του κόσμου είναι καταιγιστική, δεν το περίμενα, στην αρχή ξαφνιάστηκα αρκετά, πλέον αντιδρώ εξίσου με χαρά.
Αν η υποκριτική δεν είχε χτυπήσει την ζωή σου, έχεις σκεφτεί τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις επαγγελματικά το οποίο θα σε γοήτευε όπως αυτή η τέχνη; Τι έχει αλλάξει στην Δένια από τις σπουδές της στη σχολή έως και σήμερα;
ΤΙΠΟΤΑ! Χαχα! Ήξερα από πολύ μικρή τι θέλω να κάνω, θα έλεγε κανείς πως ήταν μοιραίο να το κυνηγήσω τουλάχιστον. Το κυνήγησα λοιπόν και τώρα αγωνίζομαι για αυτό. Έχω περάσει από άλλα πεδία, είμαι επαγγελματίας χορεύτρια, είμαι απόφοιτος μετάφρασης και διερμηνείας αλλά τίποτα δεν με γοητεύει και δεν με γεμίζει όσο αυτό . Τα χρόνια της σχολής ήταν δύσκολα πολύ, από τη φύση τους και λόγω της καραντίνας. Κάπου έχασα όχι τον στόχο μου αλλά τον εαυτό μου. Αυτό που άλλαξε λοιπόν στη Δένια τα δύο χρόνια που εργάζεται είναι που ξαναβρήκε τον εαυτό της μέσα από την στήριξη, την αποδοχή και την εκτίμηση που δέχθηκε από τους συναδέλφους της. Όταν κατάλαβα πως από τους συναδέλφους μου έχω το πράσινο φως, επαναπροσδιόρισα πολλά ! Φυσικά η οικογένεια μου με στήριξε και με στηρίζει πολύ, μαμά και μπαμπά ευχαριστώ, Αύρα, Δάφνη, Φαίδρα ευχαριστώ που είστε πάντα εκεί να με συντονίζετε!
Μέχρι και σήμερα επικρατεί δυστυχώς η λογική από κάποιους ότι ο ηθοποιός είναι και “χομπίστας” και ότι μπορεί να εργαστεί και αμισθί, εξευτελίζοντας έτσι την αξία και ολόκληρο τον χώρο ,των επαγγελματιών. Πώς αντιδράς σε αυτή την λογική; Είναι κάτι που σε θυμώνει σήμερα;
Δεν αντιδρώ γιατί πολύ απλά δεν το δέχομαι, είναι μια άποψη που δεν στηρίζεται σε τίποτα και δεν θέλω καν να αναλώνω δευτερόλεπτα να το σκέφτομαι! Άλλο πράγμα να ασχολείται κάποιος με το θέατρο ως χόμπι και άλλο να είναι επαγγελματίας ηθοποιός που έχει σπουδάσεις και έχει αφιερώσει άπειρο χρόνο για να γίνει αυτό που είναι. Ο ηθοποιός είναι ένα επάγγελμα κανονικότατο και μάλιστα πολύ δύσκολο και απαιτητικό , με τις ανάλογες απαιτήσεις και άρα εργασιακές συνθήκες και απολαβές.
Στην τηλεόραση τα τελευταία χρόνια εν μέσω της άνθισης της μυθοπλασίας, παρακολουθούμε αξιόλογες παραγωγές όπου όχι μόνο κρίνονται επιτυχημένες από το κοινό αλλά συνεχίζουν δυναμικά με νέα επεισόδια τα οποία προσμένουν οι τηλεθεατές. Πώς νιώθεις για αυτή την θετική τροπή στη μυθοπλασία; Εσύ στον ελεύθερο σου χρόνο έχεις θαυμάσει δουλειές από το φετινό τηλεοπτικό πεδίο;
Πιστεύω πως είμαστε τυχεροί και ως ηθοποιοί και ως κοινό που οι τηλεοπτικές παραγωγές έχω αναβαθμιστεί τόσο. Η μυθοπλασία έχει πραγματικά ανθίσει και οι δουλειές είναι επιμελημένες, προσεγμένες και σε κρατάνε πραγματικά. Μα φυσικά ! Δεν χάνω επεισόδιο του Έρωτα Φυγά!
Τι είναι αυτό που αναζητάει η Δένια στην καλλιτεχνική της καριέρα; Δίνεις μεγαλύτερη σημασία στη βαρύτητα των έργων ή στο επιτελείο των ανθρώπων που απαρτίζουν μια δουλειά και το κατά πόσο σε εμπνέουν και ταιριάζεις μαζί τους;
Μου αρέσει να ξεπερνάω τα όρια, να ανατρέπω και να ανατρέπομαι. Η πρόκληση είναι κινητήριος για εμένα, όπως κινητήριος είναι και η ουσία των πραγμάτων. Να κάνεις θέατρο ή οτιδήποτε επειδή έχεις μια έντονη ανάγκη, να φλέγεσαι , να θέλεις να μετατοπιστείς και αυτά είναι αποτέλεσμα και των δύο, έργου και επιτελείου. Το ένα δεν υφίσταται χωρίς το άλλο.
Το τελευταίο διάστημα έγινε γνωστό ότι σε ακροάσεις του χώρου, κύριο task για τους υποψήφιους αποτέλεσε ο αριθμός των followers που μετρούν στα social media. Πώς κρίνεις όλη αυτή την κατάσταση αλλά και το γεγονός ότι μπορεί να επιλεχθούν άτομα για μία δουλειά λόγω της δημοφιλίας που έλαβαν από κάποιο άλλο πρόγραμμα;
Ευτυχώς δεν έχω έρθει αντιμέτωπη με κάτι τέτοιο γιατί το θεωρώ πραγματικά γελοίο. Δεν έχει καμία απολύτως σχέση η υποκριτική τέχνη με τα social media. Ωστόσο το να έχεις κάνει μία δουλειά και να την παρακολούθησαν άνθρωποι που ενδεχομένως να σε πάρουν σε μία δουλειά είναι διαφορετικό και αναμενόμενο.
Σήμερα στην ζωή σου χωράει ένα νέο καλλιτεχνικό όνειρο; Ονειρεύεσαι μέσα ρόλους , projects και συνεργασίες με ανθρώπους που θα ήθελες να βρεθείς στο μέλλον ή προτιμάς να ζεις το τώρα αφήνοντας όποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο η σκέψη στην άκρη;
Ονειρεύομαι συνέχεια με ένα δικό μου τρόπο… ονειρεύομαι τι θέλω και μετά ονειρεύομαι και σχεδιάζω το πως μπορώ να το καταφέρω. Μολύβι, χαρτί , κανονικός σχεδιασμός πραγμάτωσης ονείρων. Δεν γίνεται να μην ονειρευόμαστε, τα όνειρα δίνουν αξία και υπόσταση στη ζωή. Ωστόσο καμιά φορά, πράγματι θα ήθελα να στέκομαι και να απολαμβάνω περισσότερο το τώρα με λιγότερη ανησυχία.
Στη σημερινή εποχή σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο τι είναι αυτό που σε γοητεύει, σε κάνει να ελπίζεις και σε τροφοδοτεί και τι αυτό που σε απωθεί ;
Για έναν παράξενο λόγο πιστεύω πως λόγω της φύσης του επαγγέλματος , είναι περίπου ίδια τα στοιχεία που με εξιτάρουν και με απωθούν και σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο. Ίσως επειδή και τα δύο είναι αλληλένδετα με τον άνθρωπο για αυτό το πρώτο που μου δίνει ελπίδα είναι η ανθρωπιά και στα δύο και αντίστοιχα η έλλειψη αυτής μου διαλύει την ύπαρξη. Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα, την αφοσίωση , με εξιτάρει όταν κάποιος σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο δίνεται ολοκληρωτικά σε κάτι που πιστεύει, θέλει και δεν το βάζει κάτω. Όταν όμως κάποιος “βάζει ανθρώπους” κάτω, ό,τι περιβάλλον και να είναι αυτό θα με δει να απομακρύνομαι.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια για τους επόμενους μήνες; Υπάρχουν συζητήσεις ή ζυμώσεις σε θεατρικό η τηλεοπτικό επίπεδο που θα ήθελες να επιτευχθούν;
Υπάρχουν συζητήσεις και σε θεατρικό και σε τηλεοπτικό επίπεδο και φυσικά πολλές ελπίδες αλλά θα αφήσω να συμβούν και έπειτα να κάνω έκπληξη ανακοινώνοντας τα πρώτα… στον εαυτό μου!
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ
Το έργο “Πίσσα και Πούπουλα” του Δημήτρη Καρά, μια σύγχρονη κωμωδία καταστάσεων με θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις, ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο Arroyo
Ο έρωτας είναι δύσκολη υπόθεση, ειδικά σε έναν κόσμο που κινείται πιο γρήγορα από εμάς. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν τρεις φίλες σε ένα μπαρ οι οποίες, απογοητευμένες από την τροπή που έχει πάρει η αισθηματική τους ζωή, ψάχνουν το μονοπάτι που θέλει να ακολουθήσει η καθεμιά. Τι γίνεται όμως όταν αυτά τα μονοπάτια μπλέκονται μεταξύ τους; Ένα εκρηκτικό μείγμα από ερωτικές αντιζηλίες, ροζ χειροπέδες, αποτυχημένες ψυχοθεραπείες, μεθύσια, διαλογισμούς, ακριβά κοσμήματα, και πολλά ακόμα, που θα οδηγήσουν τις τρεις φίλες σε μια σύγκρουση που ξεπερνάει κάθε προσδοκία.
Τελικά, φταίνε οι άντρες που φοβούνται τη δέσμευση; Είναι οι φίλοι μας πιράνχας έτοιμα
να μας κατασπαράξουν; Θα μπορέσει ένας αξιαγάπητος σπιτόγατος να γίνει ο βασιλιάς της ζούγκλας; Το «Πίσσα και Πούπουλα» είναι μια κωμωδία καταστάσεων που κινείται σε ξέφρενους ρυθμούς, εμπνευσμένη από τις κλασικές φαρσοκωμωδίες του Georges Feydeau και τις screwball comedies του Howard Hawks, προσπαθώντας να απαντήσει σε αυτές και πολλές ακόμα ερωτήσεις, και να βγάλει νόημα από έναν παράλογο σύγχρονο κόσμο.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Οι σύγχρονες σχέσεις καθορίζονται από πρότυπα και προσδοκίες που επιβάλλονται από πολλές κατευθύνσεις, όπως η οικογένεια, η κοινωνία, την pop κουλτούρα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έτσι, όλο και περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να υποταχθούν σε αυτά τα πρότυπα και να προβάλουν μια χαρούμενη και εντυπωσιακή εικόνα, η οποία πολλές φορές ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματικότητα. Το έργο Πίσσα και Πούπουλα είναι μια σατιρική ματιά στις σχέσεις και στα πρότυπα που επικρατούν γι’ αυτές. Πηγαίνει τον θεατή σε ένα ταξίδι που αναδεικνύει με κωμικό τρόπο τις παράλογες καταστάσεις που δημιουργεί αυτός ο τρόπος ζωής, καθώς και την επίδραση που έχει στην ψυχολογία και στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Δημήτρης Καράς
Σκηνοθεσία: Σοφία Φυτιάνου
Παραγωγή: Φως και Σκιά Α.Μ.Κ.Ε.
Σκηνικά και Κοστούμια: Λουκία Ανάγνου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης
Μουσική: Δημήτρης Καράς
Video teaser και trailer: Δημήτρης Καράς
Φωτογραφίες: Αντώνης Μιμερίνης
Σχεδιασμός Οπτικής Ταυτότητας: Μακρίνα Οικονομίδου
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά)
Κωνσταντίνα Δαούτη
Γιώργος Κουμούτσος
Δένια Μιμερίνη
Αναστασία Νάστια Ντεντιάεβα
Θωμάς Παπαδάκης
Νατάσα Παπανδρέου
Νικόλας Χατζηβασιλειάδης
Τελευταίες παραστάσεις: Σάββατο 6 & Κυριακή 7 Απριλίου στις 18:15 στο Θέατρο Arroyo
