Ο νέος και ταλαντούχος ηθοποιός Νικόλας Φραγκιουδάκης, φιλοξενείται στο Koita-magazine.
Είναι ένας πολλά υποσχόμενος ηθοποιός, με συνείδηση, πάθος, πηγαίο ταλέντο και χιούμορ. Αγαπά τη ζωή, την υποκριτική αλλά δηλώνει λάτρης και της κτηνιατρικής και της μαγειρικής.
Με το γνήσιο ταλέντο του και το εκρηκτικό του ταπεραμέντο, ο Νικόλας Φραγκιουδάκης υπογράφει και παίζει μαζί με τον εξίσου ταλαντούχο Γιώργος Σπάνια, μια μεταμεσονύκτια bromantic κωμωδία, το Ιnemuri, στο Tempus Verum – Εν Αθήναις!
Inemuri στο Tempus Verum Εν Αθηναις. Ποιο ήταν το έναυσμα που σας ώθησε να δημιουργήσετε ένα τέτοιο έργο;
Η Νοσταλγία και οι κοινές αναφορές που είχαμε με το Γιώργο στα 90s.Ta τραγούδια, οι φωτογραφίες, οι φίλοι που δε μιλάμε πια, η πενταήμερη, το πρώτο μας τσιγάρο, οι κοπάνες, τα μπλουζ.
Σε τι αφορά αυτή η παράσταση;
Το Inemuri μιλάει για τους φίλους, για το πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι τελικά να κρατήσεις μια σχέση χρόνων. Κατά πόσο οι αλλαγές στη ζωή ανά τα χρόνια, είναι ικανές να σε αποκόψουν από ανθρώπους που αγαπάς. Από τους φίλους σου. Η καθημερινότητα σου και οι ανάγκες σου σε μια κοινωνία που καταπίνει τα πάντα, είναι πιο δυνατές από την αγάπη που νιώθεις για έναν φίλο που κάνεις πέρα για όλα αυτά;
Ποιος είναι ο δικός σου ρόλος στο έργο και πως θα τον χαρακτήριζες;
Ο ρόλος μου έχει πολλά στοιχεία του εαυτού μου, μιας και το έχουμε κατασκευάσει εμείς οι ίδιοι και έχει και αρκετά βιωματικά πράγματα μέσα. Στην ουσία όμως ο ρόλος που υποδύομαι απέχει αρκετά από το Νικόλα. Είναι ένας άνθρωπος οργανωμένος, φιλόδοξος, με σχέδιο για τη ζωή. Εγώ δεν είμαι έτσι (γέλια).
Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που καθιστούν το έργο επίκαιρο στο φιλοθεάμον κοινό;
Η παιδική ηλικία είναι επίκαιρη. Γιατί είναι ένας αληθινός τόπος. Η αλήθεια είναι πάντα επίκαιρη. Και αυτή η παράσταση που λειτουργεί με βάση τον αυτοσχεδιασμό μιας που δεν έχει κείμενο γραμμένο, είναι βασισμένη στην αλήθεια. Του τότε και του τώρα.
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με την υποκριτική;
Στο ότι πρόδωσα την πρώτη μου αγάπη. Την κτηνιατρική. Εγώ κτηνίατρος ήθελα να γίνω, αλλά τέλος πάντων(γέλια). Η ανάγκη μου να πω πράγματα που μέχρι τότε δε λέγονταν. Αυτό με έκανε να γίνω ηθοποιός. Τώρα οι άνθρωποι είναι πιο ανοιχτοί στο να εκφράζουν τις επιθυμίες τους. Και φυσικά το ότι ήθελα να γίνω διάσημος και να μοιάσω στον Ντάνιελ Ντει Λούις. Στην ουσία δεν ήξερα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Στο πανεπιστήμιο, στη θεατρολογία, πήρα μια γεύση για το τι εστί υποκριτική και πόσο με αφορούσε τελικά.
Πιστεύεις στη δύναμη της τέχνης και του θεάτρου ειδικότερα;
Πιστεύω φυσικά στη δύναμη του θεάτρου, γιατί έχοντας κάνει χρόνια παιδικό θέατρο, έχω δει τα μικρά παιδιά που είναι οι πιο σκληροί κριτές, να ρουφάνε τις παραστάσεις με μια ανάσα. Τα σύγχρονα παιδιά έχουν τα πάντα, είναι αχόρταγα και γεννημένα μέσα στην τεχνολογία. Αυτό σημαίνει ότι η θεατρική πράξη θα μπορούσε να είναι λίγη και ξένη γι ‘αυτά. Το κάθε άλλο όμως. Αυτά τα παιδιά που σε λίγα χρόνια θα διαβάζουν με usb στο κεφάλι, αυτά τα ίδια έχουν ανάγκη να δουν έναν χαρακτήρα με σάρκα και οστά ,τρισδιάστατο, αληθινό, να κλαίει, να πονάει, που δεν πατάει το κουμπί για να αλλάξει σελίδα. Εκεί. ΖΩΝΤΑΝΟΣ. Και αφού το θέατρο έχει κερδίσει τα μικρά παιδιά, το θεωρώ βέβαιο ότι έχει κερδίσει και τους μεγάλους.
Υπάρχουν ρόλοι που θα ήθελες να υποδυθείς οπωσδήποτε μέσα στην καλλιτεχνική σου πορεία;
Να πω ότι δεν υπάρχουν, υπάρχουν ρόλοι φυσικά. Αλλά δεν κινούμαι με αυτό το γνώμονα. Επιλογές συνεργατών και κατάθεση καινοτομίας. Αυτό με ενδιαφέρει. Αν πρέπει να πω κάποιον όμως, αυτός είναι ο Καλιγούλας. Θα ήθελα να ενσαρκώσω αυτό τον Ρωμαίο αυτοκράτορα, τον σαδιστή, τον δολοφόνο τον παρεξηγημένο άγγελο ίσως.
Αν δεν είχες ασχοληθεί με την υποκριτική, τι επάγγελμα θα ήθελες να κάνεις;
Επειδή αποκαλύπτω πιο πάνω την πρώτη μου αγάπη, την κτηνιατρική, τώρα θα αναφέρω τη μεταγενέστερη. Λατρεύω τη μαγειρική, άνετα θα ήμουν ένας ωραιότατος σεφ με τατουάζ. Λατρεύω να μαγειρεύω, φτιάχνω όλα τα φαγητά με τεράστια επιτυχία. Ρωτήστε παντού.
Ποιες οι σκέψεις που κάνει ο Νικόλας στην Ελλάδα του 2018;
Τίποτα. Υγεία για όλους. Και να δουλέψουμε λίγο τους εαυτούς μας. Τους ελληνικούς εαυτούς μας. Να δουλέψουμε λίγο πάνω στην ενσυναίσθηση όλοι.
Το ενδεχόμενο να κυνηγήσεις τα όνειρα σου στο εξωτερικό το έχεις σκεφτεί;
Όχι δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Ποτέ δεν ήταν όνειρό μου να κυνηγήσω επαγγελματικά τη φάση στο εξωτερικό. Πιο πολύ ίσως ένας έρωτας να με μετακινούσε από την Ελλάδα.
Γενικά δεν είμαι των αλλαγών πολύ. Στα πράγματα τριγύρω μου εννοώ. Γιατί οι αλλαγές μέσα μου και έξω μου, γίνονται κατά συρροή.
Ποια η φράση που χρησιμοποιείς ως μότο στη ζωή σου και σε εκφράζει πολύ;
«Γλύκανε λίγο. Μην είσαι σαν κακό χρόνο να χεις». Απαράδεκτοι
Παραστάσεις κάθε Παρασκευή & Σάββατο στις 23.30
Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά
(Iάκχου 19- Γκάζι)
