Τάσος Ράπτης:”Δε μπορεί να γίνει θέατρο με τη βία”
Ο Τάσος Ράπτης με αφορμή την θεατρική του συμμετοχή φέτος το καλοκαίρι στη περιοδεία “Ο Μικρός Πρίγκιπας” σε όλη την Ελλάδα, σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στο Koitamagazine.gr
Έπειτα από ενάμιση χρόνο στον οποίο είχε επέλθει όλος ο θεατρικός χώρος σε μια σημαντική αδράνεια, το καλοκαίρι που μας πέρασε, επέστρεψες στο σανίδι το καλοκαίρι που μας πέρασε με την περιοδεία του Μικρού Πρίγκιπα σε όλη την Ελλάδα, κάτω από αντίξοες υγειονομικές συνθήκες λόγω πανδημίας.
Πώς ήταν η επιστροφή σου στην ενεργό δράση έπειτα από μια αρκετά δυσοίωνη χρόνια για το θέατρο;
Η επιστροφή στη σκηνή μετά από μεγάλη χρονικά απουσία πάντα είναι ευχάριστη! Πόσο μάλλον όταν συμβαίνει μετά από όλα όσα περάσαμε. Ήταν απίστευτα αναζωογονητική και με έκανε να καταλάβω πόσο πολύ μου είχε λείψει το να παίζω. Κάτι που κατά τη διάρκεια της καραντίνας δεν το είχα αντιληφθεί καθόλου.
Με το που ξεκινήσαμε τις πρόβες για να θυμηθούμε την παράσταση και να την προσαρμόσουμε στις απαιτήσεις της περιοδείας, άρχισα να καταλαβαίνω πόσο πολύ μου είχε λείψει το θέατρο. Κυρίως, πρέπει να ομολογήσω, η παρέα με τους συγκεκριμένους συναδέλφους και το σκηνοθέτη μας Δημήτρη Αδάμη.
Η παράσταση ταξίδεψε φέτος σε όλη την Ελλάδα, φέρνοντας χαρά και χαμόγελα σε μικρούς και μεγάλους. Τι αποκόμισες από αυτή την επαγγελματική διαδρομή και από τα σχόλια του κόσμου;
Αποκόμισα μεγάλη χαρά, γιατί εισπράξαμε πολύ αγάπη από το κοινό. Κι απ’τα παιδιά κι απ’τους ενήλικες. Ηταν, σχεδόν, συγκινητική η αποδοχή της παράστασης από τους θεατές όπου κι αν παίξαμε κι αυτό είναι σπουδαίο. Ειδικά όταν κάνεις θέατρο που απευθύνεται, κυρίως, σε παιδιά. Η ευθύνη είναι πολύ μεγάλη κι όταν βλέπεις αυτή την ανταπόκριση, νοιώθεις δικαιωμένος.
Σε αυτή τη παραγωγή πέρα από μια σειρά ταλαντούχων συναδέλφων της νέας γενιάς, είχες την ευτυχία αλλά και την τύχη να συνεργαστείς με έναν από τους πιο αξιόλογους πρωταγωνιστές των τελευταίων ετών, τον Θανάση Τσαλταμπάση. Τι ξεχωρίζεις στον ίδιο ως άνθρωπο αλλά και ως επαγγελματία;
Είναι, πράγματι, χαρά κι ευτυχία να συνεργάζεσαι με το Θανάση, γιατί σου κάνει τη ζωή εύκολη κι ευχάριστη. Κι αυτό φάνηκε από την αρχή. Εντάχθηκε στο θίασο απόλυτα από την πρώτη στιγμή. Είναι πολύ δοτικός και ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης. Καλόκαρδος κι εξαιρετικά ευχάριστος στην παρέα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που είναι τόσο αγαπητός από τον κόσμο. Ταυτόχρονα, πέρα από τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές του στην υποκριτική (όχι μόνο στην κωμωδία κι ελπίζω να του δοθούν οι ευκαιρίες να παίξει και σε άλλα είδη, γιατί θεωρώ ότι είναι απ’τους ηθοποιούς που μπορούν να παίξουν με επιτυχία τα πάντα), είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του. Εργάζεται συστηματικά, σκληρά και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Του εύχομαι να είναι υγιής κι ευτυχισμένος, να του πάνε όλα καλά κι ελπίζω να σμίξουμε πάλι.
Στο καλλιτεχνικό χώρο ένα από τα στοιχεία που αποτελεί σημαντικός λίθος για να χαρακτηριστεί μια δουλειά επιτυχημένη, σίγουρα είναι το κομμάτι της ομαλής συνεργασίας ανάμεσα στους συντελεστές της. Τι σε κάνει να αποδεχθείς μια επαγγελματική πρόταση και τι να την απορρίψεις;
Έχεις βρεθεί στο παρελθόν σε συνεργασίες που δυσκόλευαν το έργο σου και αν ναι πώς το διαχειρίστηκες;
Η ομαλή και ισορροπημένη, όπως λέω, συνεργασία και σχέση μεταξύ των συντελεστών μιας παράστασης, σίγουρα είναι σημαντικός παράγοντας για την επίτευξη ενός επιτυχημένου καλλιτεχνικού αποτελέσματος. Κι αυτό το έζησα στην παράσταση του Μικρού Πρίγκιπα, με τη διαφορά ότι εδώ είχα και συναδέλφους που εκτός από ικανότατοι υποκριτικά, είχαν πολύ μεγάλη αφοσίωση στη δουλειά και νοιάζονταν συνέχεια όχι μόνο για τους ρόλους τους, αλλά για το σύνολο της δουλειάς. Και ο συνδυασμός αυτών των δύο παραγόντων, είναι το ιδανικό.
Πλέον για μένα το βασικότερο κριτήριο, πέρα απ’το αυτονόητο της σωστής αμοιβής, είναι οι καλές συνεργασίες. Δεν έχω καμία αντοχή και ανοχή σε εντάσεις (εκτός ορίων), κουτσομπολιά, βία και γενικά σε οτιδήποτε ψυχοφθόρο. Ευτυχώς, δεν έχω βρεθεί σε περιβάλλοντα με τέτοιες καταστάσεις. Τουλάχιστον, στο βαθμό που να ξεπερνιούνταν κάποια όρια και να μην είναι διαχειρίσιμη η συνεργασία.
Εδώ και ενάμιση χρόνο όλοι οι άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου βίωσαν και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να βιώνουν μια σημαντική κρίση και αβεβαιότητα λόγω των μειωμένων παραγωγών εν μέσω πανδημίας.
Πώς ήταν για σένα όλο αυτό το διάστημα μακριά από τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις έχοντας μπει σε μια επαγγελματική αναμονή; Που διοχέτευες την ενέργεια σου;
Το διάστημα της αποχής από τη δουλειά ήταν πάρα πολύ περίεργο. Πέρασα διάφορες φάσεις, από υπέροχες έως πολύ κακές. Η αλήθεια είναι ότι δεν ένοιωθα να έχω πολύ ενέργεια να διοχετεύσω. Όση μπορούσα να βρω, τη διοχέτευσα στο γιο μου, στη διδασκαλία (έστω και διαδικτυακά το μεγαλύτερο διάστημα) και στη ραδιοφωνική εκπομπή μου.
Το θέατρο από το 1993 που μπήκε στη ζωή σου, σου πρόσφερε άπλετη χαρά και σε έκανε να συνεχίσεις να δραστηριοποιείσαι στο χώρο αυτό μέχρι και σήμερα.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σου με το καλλιτεχνικό πεδίο; Ποια ήταν η καθοριστική στιγμή εκείνη που σε έκανε να αποφασίσεις ότι θα ακολουθήσεις την υποκριτική σε επαγγελματικό επίπεδο;
Είσαι καλά πληροφορημένος. Πράγματι στις 2 Μαΐου του 1993 έπαιξα στην πρώτη μου παράσταση. Αντιγόνη του Ζαν Ανούιγ, με την ομάδα του Πνευματικού Κέντρου του Αμαρουσίου.
Η ενασχόληση με το θέατρο προέκυψε κάπως τυχαία, θα μπορούσα να πω. Άκουγα από ένα συμμαθητή να λέει για τις πρόβες που έκαναν στην ομάδα. Μου κίνησε την περιέργεια αυτό. Πήγα μια μέρα, μου άρεσε πολύ το κλίμα και το ότι όλοι περνούσαν ωραία. Μπήκα στην ομάδα, έπαιξα, μπήκα και σε μια δεύτερη ομάδα που φτιάχτηκε στο σχολείο, συνέχισα να παίζω και να περνάω καλά και στα μισά της γ’ λυκείου συνειδητοποιώ ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω στη ζωή μου. Μετά, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους.
Σκέφτηκες ποτέ ένα δεύτερο πλάνο στην περίπτωση που τα δεδομένα γύρω σου δεν σε ικανοποιούσαν σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο;
Ποτέ δεν είχα εναλλακτικό επαγγελματικό πλάνο. Δεν ξέρω αν ήταν από σιγουριά για την απόφασή μου, ή από άγνοια και ανωριμότητα, αλλά δεν είχα. Κακώς, βέβαια, γιατί η δουλειά του ηθοποιού είναι από τις πλέον ανασφαλής και πια από τις πλέον κακοπληρωμένες. Προς το παρόν, βέβαια, έχω αντέξει.
Από την περασμένη σεζόν η μυθοπλασία έδειξε ανοδικές πτήσεις στο τηλεοπτικό δίκτυο με αξιόλογες παραγωγές να κερδίζουν το ενδιαφέρον του κοινού ενώ φέτος η δημόσια και η ιδιωτική τηλεόραση έχει στη φαρέτρα της νέες σειρές με σημαντικούς συντελεστές που επιστρέφουν μετά από χρόνια στο γυαλί.
Στον ελεύθερο σου χρόνο είσαι από τα άτομα που θα παρακολουθήσουν το πρόγραμμα της τηλεόρασης; Τα τελευταία χρόνια ξεχώρισες κάποιες δουλειές που βγήκαν στο γυαλί;
Η συμμετοχή σου σε μια νέα τηλεοπτική παραγωγή είναι κάτι που θα ήθελες να συμβεί;
Τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ ελάχιστα ελληνικά σήριαλ. Από έλλειψη χρόνου, αλλά και από επιλογή. Ρίχνω ματιές, βλέπω κάποια επεισόδια για να ενημερώνομαι, αλλά ως εκεί. Έχω την αίσθηση ότι οι τηλεοπτικές παραγωγές γίνονται κάπως εύκολα και γρήγορα, χωρίς να δίνεται βάρος σε λεπτομέρειες που θα τις έκαναν να ξεφύγουν από τη μετριότητα που σε γενικές γραμμές τις χαρακτηρίζει. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν προκύπτουν αξιόλογες σειρές, ή ότι οι συντελεστές δεν είναι ικανοί. Ίσα ίσα, που από τη σχετικά μικρή μου πείρα στην τηλεόραση, νομίζω ότι έχουμε ικανότατους συντελεστές, τόσο μπροστά όσο και πίσω από τις κάμερες. Είναι ο τρόπος λειτουργίας και η αισθητική των καναλιών που δίνει πολύ στενά περιθώρια ουσιαστικής δημιουργίας. Παρόλα αυτά, θα ήθελα μια ωραία συνεργασία, που λέγαμε και στην αρχή, στην τηλεόραση. Υπό κάποιες προϋποθέσεις, δε θα έλεγα όχι σε μια πρόταση.
Τους τελευταίους μήνες ο θεατρικός χώρος βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας έπειτα από τις σημαντικές καταγγελίες συναδέλφων σου για περιστατικά βίας και κακοποιητικής συμπεριφοράς στον εργασιακό χώρο.Ήδη δύο υποθέσεις έχουν λάβει τον δρόμο της δικαστικής οδού ενώ το επόμενο διάστημα αναμένονται περισσότερες εξελίξεις από καταγγελίες που δεν έχουν βρεθεί ακόμα στο φως της δημοσιότητας.
Πώς ένιωσες στο άκουσμα αυτών των ειδήσεων και στη δυναμική που απέκτησε το ελληνικό #metoo στη χώρα;
Θεωρείς ότι μετά από τις σημαντικές αποκαλύψεις έγιναν στο χώρο, θα υπάρξουν νέα μετά και σταθμά που θα ισχύσουν από την νέα σεζόν και ένα ξεσκαρτάρισμα στο κομμάτι των συνεργασιών;
Απ’τη μία ένοιωσα χαρά που άρχισαν να βγαίνουν στο φως όλα αυτά τα απαίσια, απ’την άλλη ένοιωσα αηδία με αυτά που διάβαζα. Είμαι από τους τυχερούς που δεν έζησα στις συνεργασίες μου τέτοιες καταστάσεις. Αρκετές φορές, όμως, άκουγα διάφορα, χωρίς λεπτομέρειες βέβαια και πολλές φορές χωρίς ονόματα. Άλλο, όμως, να ακούς κι άλλο να διαβάζεις με λεπτομέρειες. Ειδικά η περίπτωση Λιγνάδη, κυρίως ως προς την έκταση των εγκληματικών του πράξεων, είναι αποκρουστική.
Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον και για το αν αυτό το κύμα καταγγελιών θα αλλάξει πολλά στο κομμάτι της συμπεριφοράς ανθρώπων που έχουν θέσεις εξουσίας. Απ’ό,τι έχω αντιληφθεί, λείπει κάτι βασικό από την εκπαίδευση των ηθοποιών (κάποιοι απ’αυτούς θα είναι οι αυριανοί δάσκαλοι και σκηνοθέτες) στις σχολές: η εκπαίδευση στο ήθος και στη συμπεριφορά. Πώς πρέπει να υπάρχουν μέσα στη δουλειά, στη συνεργασία και στη συναναστροφή τους με τους άλλους. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι: είναι άλλο η σκληρή δουλειά, η εξαντλητική μερικές φορές, η πειθαρχία, η αυστηρότητα και άλλο η βία σε οποιαδήποτε μορφή της.
Δε μπορεί να γίνει θέατρο με τη βία. Ούτε, βέβαια, μπορείς να εκπαιδεύσεις ένα νέο άνθρωπο με τη βία. Γιατί, είτε θα τον καταστρέψεις, είτε θα δημιουργήσεις έναν ακόμα βίαιο άνθρωπο. Επίσης, θα πρέπει να απαλλαγούμε από μια ηλίθια και εξαιρετικά επικίνδυνη νοοτροπία που λέει πως αν ένας καλλιτέχνης είναι ιδιοφυής και σπουδαίος, μπορούμε να του συγχωρήσουμε κάποιες ιδιοτροπίες. Ναι. Να του συγχωρήσουμε την ιδιοτροπία του να πίνει ζεστό καφέ με καλαμάκι, να φοράει το βρακί του ανάποδα, να φοράει γυαλιά ηλίου μία βροχερή μέρα του χειμώνα. Αυτά να τα αποδεχθούμε και να τα σεβαστούμε. Η βία και η κατάχρηση εξουσίας, όμως, δεν είναι ιδιοτροπία. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να έχουν καμία θέση στο θέατρο και θα πρέπει να δείχνουμε μηδενική ανοχή σε τέτοια φαινόμενα.
Πώς είναι ο Τάσος ως άνθρωπος, τι χαρακτήρας είναι και πώς είναι η καθημερινότητα σου εκτός επαγγελματικών υποχρεώσεων;
Είσαι από τους ανθρώπους που κουβαλούν το γρανάζι της δουλειάς ακόμα και όταν είναι μακριά από αυτή ή προτιμάς να κάνεις ένα διάλειμμα, αφιερώνοντας το χρόνο σου σε άλλα πράγματα;
Σ’ έχει φορτίσει ποτέ σε μεγάλο βαθμό η δουλειά ώστε να επιθυμείς μια παύση από τα πράγματα γύρω σου, ανασυγκροτώντας έτσι τις δυνάμεις σου για το επόμενο βήμα;
Η καθημερινότητά μου νομίζω ότι δε διαφέρει πολύ από την καθημερινότητα των περισσότερων ανθρώπων. Δουλειά, σπίτι (άραγμα με ταινίες, σειρές, μουσική, δουλειές και μαγείρεμα πού και πού), όταν υπάρχει η δυνατότητα καμιά βόλτα με φίλους και βεβαίως χρόνος με το γιο μου. Το πιο σημαντικό απ’όλα.
Τα της δουλειάς σπάνια τα κουβαλάω στην υπόλοιπη ζωή μου, εκτός κι αν δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Συνήθως, προτιμώ να αποφορτίζομαι για να επιστρέφω στη δουλειά όσο πιο ανανεωμένος γίνεται. Τώρα, για το χαρακτήρα μου, τι να πω. Νομίζω ότι είμαι γεμάτος αντιφάσεις, όπως πολλοί ακόμα. Προσπαθώ να τις αποδεχτώ και να ισορροπήσω σ’αυτό. Συνάμα προσπαθώ να είμαι δίκαιος, ευγενικός και να μην πληγώνω τους άλλους. Ομολογώ ότι δεν τα καταφέρνω πάντα, αλλά τουλάχιστον το αναγνωρίζω και το παλεύω.
Ζούμε σε μια αβέβαιη εποχή η οποία δε χωρά μακροπρόθεσμα σχέδια λόγω της επικινδυνότητας της νόσου. Κάνεις όνειρα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο; Ποιοι είναι οι στόχοι που θες να καταφέρεις τα επόμενα χρόνια;
Δεν ήμουν ποτέ απ’τους ανθρώπους που έφτιαχναν πλάνα με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, για να επιτύχουν στόχους. Οπότε η αβεβαιότητα της εποχής, δεν μπορώ να πω ότι με ζορίζει ιδιαίτερα. Απ’την και όνειρα κάνω και σχέδια έχω για τον εαυτό μου και νομίζω ότι πάρα τις δυσκολίες της εποχής, μπαίνω σε μια πολύ δημιουργική φάση της ζωής μου.
Υπάρχουν συζητήσεις ή ζυμώσεις για νέα πρότζεκτ για την επόμενη σεζόν τα οποία έχεις σχεδιάσει και θα ήθελες να υλοποιηθούν αν τα δεδομένα της πανδημίας το επιτρέψουν;
Ευτυχώς υπάρχουν και είναι αρκετά. Μία καινούργια παράσταση για παιδιά με την ομάδα Μαγικές Σβούρες, που συνεργάζομαι σταθερά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, κάποιες επαναλήψεις παλιότερων παραστάσεων και μια όμορφη, καινούργια συνεργασία στο κομμάτι της διδασκαλίας. Και, βέβαια, συνεχίζω για τέταρτη χρονιά τις ραδιοφωνικές μου εκπομπές στον αγαπημένο Boem Radio. Κάθε Σάββατο 7 – 9μμ η εκπομπή LockTown και κάθε Κυριακή, επίσης 7 – 9μμ, η εκπομπή Στο Περιθώριο με την αγαπημένη φίλη Ρέα Ζαχαριά.
Ευχαριστώ πολύ για το χώρο και το βήμα που μου δώσατε κι εύχομαι επιτυχίες στο όμορφο site σας.
Διαβάστε ακόμα:
- Δείτε την Μίρκα Παπακωνσταντίνου στην μοναδική φωτογραφία του γάμου της με τον Δάνη Κατρανίδη
- Σανατόριο της Πάρνηθας, ο «παράδεισος» των εγχώριων κυνηγών φαντασμάτων
- Το «νοσοκομείο φάντασμα» στα Μελίσσια
- Το στοιχειωμένο σπίτι της Γλυφάδας
- Η άγνωστη ιστορία πίσω από το «σατανικό» σπίτι της Γλυφάδας
- Ο Αποκεφαλιστής της Βούλας, ο μύθος του μακελάρη που αποκεφάλιζε ζευγάρια
- Το στοιχειωμένο κόκκινο σχολείο της Καλλιθέας (λένε πως ακούγονται παιδικά κλάματα)
- Κολωνός: Το σπίτι που δεν μένει κανείς για χρόνια, είναι στοιχειωμένο, λεν οι γείτονες…
- Το στοιχειωμένο Κάστρο της Δουκίσσης Πλακεντίας: Αν περάσεις βράδυ, θα δεις αναμμένα φώτα και φιγούρες να πηγαινοέρχονται
- Ο Στοιχειωμένος Πύργος των Ονείρων στο Παλαιό Φάληρο
Δείτε επίσης:
- Ζάχος Χατζηφωτίου: «Γιατί χώρισα με την Καρέζη»
- Η τελευταία συνέντευξη του Λάμπρου Κωνσταντάρα – Έγκλειστος και άφωνος (Σπάνιες φωτό)
- Τζένη-Τζένη πού γυρίστηκε: Η «σπηλιά της Νεράιδας και το σπίτι του Κασσανδρή
- Δείτε 14 διάσημους μπαμπάδες μαζί με τους γιους τους
- Η Βουγιουκλάκη, ο Παπαμιχαήλ και η Καρέζη ως φοιτητές της Δραματικής Σχολής μέσα από τα μάτια των καθηγητών τους
