Αρχική ΘΕΑΜΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Κριστιάν Κουλμπίντα: “Νιώθω ευγνωμοσύνη που συνεργάζομαι με τόσο καλοπροαίρετα και έμπειρα άτομα”

Κριστιάν Κουλμπίντα: “Νιώθω ευγνωμοσύνη που συνεργάζομαι με τόσο καλοπροαίρετα και έμπειρα άτομα”

Από

Πάνος Σταματόπουλος

19/04/2021

Κριστιάν Κουλμπίντα: “Νιώθω ευγνωμοσύνη που συνεργάζομαι με τόσο καλοπροαίρετα και έμπειρα άτομα”. Ανήκει στη νέα φουρνιά των ηθοποιών που αγωνίζονται καθημερινά για τα όνειρα τους και εξελίσσονται συνεχώς μέσα από την τριβή του επαγγέλματος χωρίς να χάσουν στιγμή την διάθεση και την αισιοδοξία τους για την ζωή.

Ο Κριστιάν Κουλμπίντα μιλάει στο Koitamagazine.gr για την συμμετοχή του στον ‘Ηλιο , στον Ant1, την συνεργασία του στο γυαλί με καταξιωμένα άτομα του χώρου αλλά και για το πώς ένιωσε όταν είδε τον εαυτό του για πρώτη φορά στη τηλεόραση. Ακόμη ο ταλαντούχος ηθοποιός αναφέρεται στη ψυχοφθόρα περίοδο που βιώνουμε όλοι μας εν μέσω πανδημίας, σε αυτό που του έχει λείψει από την ατμόσφαιρα του θεάτρου αλλά και στις καταγγελίες που έφτασαν στο επίκεντρο της προσοχής τους τελευταίους μήνες και αφορούν το θεατρικό πεδίο. Τέλος αποκαλύπτει πώς περνάει τον ελεύθερο του χρόνο σε μια περίεργη περίοδο λόγω της υγειονομικής κρίσης αλλά και το πρώτο πράγμα που θα ήθελε να κάνει μετά την σταδιακή χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων.

Την φετινή τηλεοπτική σεζόν πραγματοποίησες το τηλεοπτικό σου ντεμπούτο στην νέα καθημερινή σειρά του Ant1 “Ήλιος”. Τι αποκομίζεις από το φετινό τηλεοπτικό ταξίδι;

Από πού να ξεκινήσω… Αρχικά μου έδωσε δουλειά σε μια δύσκολη περίοδο, με έκανε να καταλάβω το πώς δουλεύει μια καθημερινή σειρά και γενικά η τηλεόραση, και με κατεύθυνε ξανά στο δρόμο της υποκριτικής, γιατί για να είμαι ειλικρινείς, δεν περίμενα να βρω σύντομα δουλειά στον χώρο.

Στο σήριαλ συνεργάζεσαι με μια πλειάδα καταξιωμένων πρωταγωνιστών του χώρου όπως είναι ο Αντίνοος Αλμπάνης, η Ντόρα Μακρυγιάννη, ο Γιώργος Καραμίχος, ο Νίκος Αρβανίτης και η Μαρίνα Ψάλτη με τους οποίους μοιράζεσαι κοινές σκηνές. Πώς νιώθεις που βρίσκεσαι δίπλα σε τόσο σημαντικά ονόματα στη πρώτη σου εμφάνιση στο γυαλί; Σου έχει μείνει κάποια χαρακτηριστική συμβουλή από τους ίδιους η οποία σε συντροφεύει μέχρι και σήμερα;

Νιώθω ευγνωμοσύνη που συνεργάζομαι με τόσο καλοπροαίρετα και έμπειρα άτομα. Έχουν εκφράσει πολλές εμψυχωτικές και βαθιές απόψεις, τις οποίες τις εκλαμβάνω ως συμβουλές. Στο γύρισμα παρακολουθώ πώς συμπεριφέρονται και τι λένε, μου έμαθαν ποια είναι η στάση, η συμπεριφορά και η δουλειά του ηθοποιού, παρατήρησα τεχνικές που κάνουν ενώ παίζουν και γενικά στοιχεία που τους κάνουν όχι μόνο καλούς ηθοποιούς, αλλά και καλούς ανθρώπους.

Πολλοί ηθοποιοί έχουν δυσκολευτεί με τις συνθήκες ενός καθημερινού σήριαλ καθώς δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια στο να ασχοληθείς με κάτι άλλο. Πώς διαχειρίστηκες το γεγονός ότι μπήκες κατευθείαν στα βαθιά και σε ρυθμούς μίας καθημερινής σειράς με γυρίσματα που απαιτούν πολλές ώρες σκληρής δουλειάς και μελέτης;

Στην αρχή η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα αρκετά. Ήταν αρκετά απαιτητικό και ένιωθα άσχημα που παραμελούσα την σχολή μου, καθώς η προσοχή μου και η ενέργειά μου πήγαν κυρίως στα γυρίσματα. Αλλά δεν το μετανιώνω καθόλου. Με τον καιρό άρχισα να συνηθίζω την δουλειά και αυτούς τους γρήγορους ρυθμούς, και απολαμβάνω ολοένα και πιο πολύ τις ώρες μου εκεί.

Μίλησε μας λίγο για τον ρόλο του Άρη. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζεις στον ίδιο και τι ρόλο θα διαδραματίσει στη συνέχεια της ιστορίας;

Στην αρχή της σειράς ήταν ένα παιδί, αλλά στην πορεία με όλα όσα έχει περάσει η οικογένειά του μαθαίνει σιγά σιγά ότι πρέπει να “μεγαλώσει” και να προσέχει τον εαυτό του καθώς και την μαμά και την αδελφή του. Συνεχίζει ακόμα να είναι ένα παιδί, αλλά έχει πλέον συναίσθηση για το τι γίνεται και έχει ωριμάσει πολύ από τότε. Συνοπτικά παρακολουθούμε την “ενηλικίωση” και την σταδιακή ωρίμανση του Άρη, και ανυπομονώ και εγώ ο ίδιος να δω την συνέχεια του ταξιδιού του.

Πώς βιώνεις την τηλεοπτική επιτυχία και το γεγονός ότι ο κόσμος μπορεί να σου στείλει τα σχόλια του μέσω των social media; Πώς ήταν όταν παρακολούθησες πρώτη φορά τον εαυτό σου στη μικρή οθόνη;

Με συγκινεί το ότι υπάρχει κόσμος που επενδύει τον χρόνο του παρακολουθώντας και σχολιάζοντας την δουλειά μας, καθώς και πολλά γλυκά μηνύματα που μας στέλνουν κατά καιρούς. Όλα αυτά σε μοτιβάρουν να προσπαθείς ολοένα και περισσότερο.

Ήμουν λίγο νευρικός όταν περίμενα να παίξει η πρώτη μου σκηνή. Και τις πρώτες φορές τις “ψείριζα” αρκετά, δηλαδή με σχολίαζα πολύ και πάντα έβρισκα κάποιο λάθος πάνω μου ή κάτι που θα μπορούσα να κάνω καλύτερα. Ακόμα είμαι αυστηρός με τον εαυτό μου, αλλά σε λογικά πλαίσια.

Αν δεν είχε έρθει στη πορεία σου η συμμετοχή σου στο εφηβικό Φεστιβάλ της στέγης Γραμμάτων και Τεχνών και λίγο αργότερα ο ρόλος του Δημήτρη στη μεγάλη μήκους ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα “Το θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών”, θα είχες ασχοληθεί με κάτι άλλο που έχει σχέση με το καλλιτεχνικό κλάδο ή με κάτι εντελώς διαφορετικό;

Είναι δύσκολο και περιττό να σκέφτεσαι υποθετικά σενάρια. Το εφηβικό φεστιβάλ με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι μ’ αρέσει ο χώρος, και “Το θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών” με έκανε να καταλάβω ότι θέλω να δουλέψω σε αυτόν τον χώρο. Αν δεν υπήρχε κάποιο από αυτά τα 2 σκαλοπάτια στην ζωή μου, θέλω να πιστεύω ότι με κάποιον τρόπο θα το ανακάλυπτα. Στο γυμνάσιο έκανα βίντεο σκετσάκια, οπότε ίσως να συνέχιζα αυτό το χόμπι και να ανακάλυπτα αυτήν την αγάπη μέσω αυτών. Και σίγουρα θα συνέχιζα, όπως και τώρα, τις σπουδές μου ως Μηχανικός Πληροφορικής. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις…

Ένα χρόνο τώρα βιώνουμε όλοι μας μια τεράστια αλλαγή στη καθημερινότητα μας λόγω Της υγειονομικής κρίσης με αρκετούς περιορισμούς και lockdown να μας κρατούν σε μία αδράνεια. Πώς είναι για σένα όλος αυτός ο χρόνος; Τι έχει αλλάξει σε σένα και στην ψυχολογία σου;

Είναι ψυχοφθόρο. Όλοι μας δίνουμε τις προσωπικές μας μάχες ώστε να περάσουμε όσο πιο ομαλά γίνεται την κατάσταση. Όλοι έχουμε κουραστεί, εκνευριστεί, λίγο σαλέψει… Αλλά ξέρουμε ότι σύντομα θα τελειώσει. Και αυτό μας δίνει μια ελπίδα να επιμείνουμε λίγο ακόμα. Προσπαθώ να αξιοποιώ όσο καλύτερα μπορώ αυτόν τον χρόνο και να είμαι παραγωγικός αλλά είναι δύσκολο…

Τα θέατρα και οι συναυλιακοί χώροι παραμένουν κλειστά μέχρι και σήμερα ενώ είναι ακόμα άγνωστο πότε θα επαναλειτουργήσουν για την θερινή σεζόν. Τι σου έλειψε περισσότερο από την παρουσία στο σανίδι;

Δεν πρόλαβα να απολαύσω την πλήρη εμπειρία του θεάτρου. Προλάβαμε τουλάχιστον να κάνουμε 4 παραστάσεις πριν μας κλείσουν. Μου έχει λείψει η ατμόσφαιρα και η αίσθηση του να είσαι πάνω στην σκηνή, την έντονη άμεση ενέργεια που δίνεις και παίρνεις από τον παρτενέρ σου. Καθώς και η κοινότητα των ατόμων που παρακολουθεί συστηματικά το θέατρο.

Τους τελευταίους μήνες το θεατρικό τοπίο έχει έρθει στο επίκεντρο της δημοσιότητας μετά τις καταγγελίες συναδέλφων που αφορούν περιστατικά βίας και άσχημης συμπεριφοράς στον εργασιακό χώρο. Πώς ένιωσες στο άκουσμα αυτών των ειδήσεων και για το ενωτικό πνεύμα που δημιουργήθηκε στον καλλιτεχνικό χώρο;

Είναι γλυκόπικρο. Από την μια είναι πολύ καταθλιπτικό να μαθαίνεις ότι υπάρχουν τόσες πολλές καταγγελίες, από την άλλη πρέπει να συζητιούνται τέτοια θέματα, γιατί έτσι εξασφαλίζεται ένα πιο φιλικό περιβάλλον για τους νέους καλλιτέχνες, και θα μειωθούν αυτά τα είδους εγκλήματα όχι μόνο στον δικό μας χώρο, αλλά σε όλα τα επαγγέλματα.

Αυτή την στιγμή που μιλάμε ο κίνδυνος του ιού δεν έχει απομακρυνθεί από τη ζωή και τις σκέψεις μας με την υγειονομική κατάσταση να παραμένει σε κρίσιμο στάδιο. Πόσο αισιόδοξος είσαι για τους επόμενους μήνες; Τι θα ήθελες να κάνεις με την πρώτη ευκαιρία όταν τα μέτρα γύρω μας χαλαρώσουν;

Προσπαθώ να το σκέφτομαι όσο λιγότερο μπορώ, αλλά γενικά πρέπει να κρατάμε μια αισιόδοξη στάση για να μπορέσουμε να το αντέξουμε, ευελπιστώ ότι και αυτό το καλοκαίρι θα περάσουμε όμορφα! Το πρώτο πράγμα που θα ήθελα να κάνω είναι να κανονίσω για καφέ με κάποιον και να κάτσουμε με τις ώρες, έπειτα να κανονίσω για μπάσκετ, μετά και για μπιλιάρδο και τέλος να ξαναζήσω την νυχτερινή ζωή.

Πώς είσαι όταν βρίσκεσαι εκτός τηλεοπτικών γυρισμάτων; Τι σου αρέσει να κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο;

Είμαι ένας εξωστρεφής σπιτόγατος. Πριν την πανδημία μ’ άρεσε κατά καιρούς να παίζω μπάσκετ και μπιλιάρδο, αλλά κυρίως λατρεύω τα Game nights με επιτραπέζια και ομαδικά παιχνίδια, και μίνι πάρτι το βραδάκι. Τώρα με την πανδημία έχω βουτήξει σε λογοτεχνικά, αυτοβοηθήματα και θεατρικά βιβλία και ασχολούμαι ερασιτεχνικά με ζογκλερικά. Αλλά ακόμα πειραματίζομαι, ψάχνομαι για να βρω τι άλλο μου αρέσει.

Αυτή την περίοδο συνεχίζεις κανονικά τα γυρίσματα Στον Ήλιο , μία δουλειά για την οποία δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό αν θα επιστρέψει και την επόμενη σεζόν. Υπάρχουν συζητήσεις ή σκέψεις για την καλοκαιρινή ή τη νέα σεζόν για θέατρο ή τηλεόραση που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις όταν τα δεδομένα της πανδημίας το επιτρέψουν;

Ελπίζουμε να ξανανοίξουν σύντομα τα θέατρα για να συνεχίσουμε τις παραστάσεις του “Αττίκ Μια Ζωή Χειροκροτήματα”. Συζητιούνται διάφορα, αλλά δυστυχώς τίποτα δεν είναι σίγουρο, οπότε δεν μπορώ να δώσω περισσότερες λεπτομέρειες.