Αρχική ΘΕΑΜΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Βιργινία Ταμπαροπούλου: “Να γίνει αυτό το σκοτεινό ταξίδι μία εμπειρία ζωής”

Βιργινία Ταμπαροπούλου: “Να γίνει αυτό το σκοτεινό ταξίδι μία εμπειρία ζωής”

Από

02/04/2021

Βιργινία Ταμπαροπούλου: “Να γίνει αυτό το σκοτεινό ταξίδι μία εμπειρία ζωής”. Μέσα από την δυναμική και την ιδιαίτερα ευγενική της παρουσία μέσα στον καλλιτεχνικό χώρο, έχει καταφέρει να ξεχωρίσει και να πραγματοποιεί κάθε φορά υψηλά άλματα στη δουλειά της. Μέχρι και σήμερα έχει βρεθεί σε αξιόλογες θεατρικές παραγωγές οι οποίες έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στην προτίμηση του κόσμου και συναντήσεις με σπουδαίους ανθρώπους του χώρου όπως είναι ο Γιάννης Χουβαρδάς, ο Ρόμπερτ Στούρουα, ο Στέλιος Καλαϊτζής, ο Δημήτρης Καρατζιάς και η Κάρμεν Ρουγγέρη.

Φέτος έκανε αισθητή την παρουσία της μέσα από την Έξαψη, στο Μega, με έναν ρόλο που έφερε αρκετές ανατροπές στην πλοκή της ιστορίας.

Η Βιργινία Ταμπαροπούλου μιλάει στο Koitamagazine.gr για την φετινή της τηλεοπτική διαδρομή, το κλίμα που επικρατούσε στα τηλεοπτικά γυρίσματα αλλά και για την επάνοδο της μυθοπλασίας στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Ακόμη η ταλαντούχα ηθοποιός αναφέρεται στο διάστημα μακριά από τις θεατρικές της υποχρεώσεις, στις σημαντικές επιπτώσεις της πανδημίας προς τον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και στις καταγγελίες που έχουν έρθει στο προσκήνιο και αφορούν τον θεατρικό χώρο. Τέλος δεν διστάζει να μιλήσει για την προσωπική της εμπειρία στον εργασιακό χώρο η οποία αποδείχθηκε μεγάλο μάθημα ζωής για την ίδια, κάνοντας την πιο δυνατή.

Την φετινή τηλεοπτική σεζόν ο κόσμος σε απόλαυσε μέσα από την Έξαψη στο Mega και στον ρόλο της Μυρσίνης . Πώς νιώθεις για το φετινό τηλεοπτικό σου ταξίδι και τι αποκομίζεις από την συνεργασία σου με τους υπόλοιπους συντελεστές;

Όντως αυτό το χειμώνα υποδύθηκα την Μυρσίνη στη σειρά του mega “Έξαψη”. Ήταν ένα απρόσμενο και πολύ ευχάριστο ταξίδι αυτή μου η συμμετοχή, και με άφησε με τις καλύτερες των εντυπώσεων.
Η σεναριογράφος της σειράς, Τίνα Καμπίτση με την πολύ ιδιαίτερη πένα της μου χάρισε έναν ξεχωριστό ρόλο μιας αδίστακτης και φιλόδοξης δικηγόρου,μια μεγάλη πρόκληση για μένα καθώς είναι μια ηρωΐδα πολύ κόντρα σε εμένα.

Προσπάθησα να ανταποκριθώ όσο καλύτερα μπορούσα υπό την καθοδήγηση του σκηνοθέτη της σειράς Βασίλη Τσελεμέγκου. Η συνεργασία μου με τους υπόλοιπους συντελεστές της σειράς ήταν άψογη και πολύ ευχάριστη. Το κλίμα που υπάρχει στα γυρίσματα, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το άριστο αποτέλεσμα που βγαίνει στην οθόνη της τηλεόρασης. Υπάρχει εμπιστοσύνη, σεβασμός κι επαγγελματισμός σε όλη την ομάδα κι έτσι η δουλειά γίνεται απόλαυση!

Οι τηλεθεατές από την περσινή σεζόν έδειξαν μια προτίμηση στην μυθοπλασία η οποία ενισχύθηκε στα περισσότερα κανάλια ενώ φέτος η επαναλειτουργία του Μega με την Έξαψη αλλά και η ενίσχυση της ΕΡΤ με τέσσερις νέες σειρές μετά από χρόνια απέδωσαν καρπούς χωρίς ωστόσο να λείπουν και ριάλιτι προγράμματα από το πεδίο. Προσωπικά τι είναι αυτό που ξεχωρίζεις στη τηλεόραση του σήμερα; Πιστεύεις ότι τα τελευταία χρόνια υπήρχαν φρέσκιες ιδέες γύρω μας αλλά το τηλεοπτικό budget ήταν ένας παράγοντας που δυσκόλευε την παραγωγή νέων σειρών;

Φέτος είναι η αλήθεια μετά από πολλά χρόνια απουσίας της μυθοπλασίας από την ελληνική τηλεόραση κατακλύστηκαν οι οθόνες μας από καινούργιες και πολύ ενδιαφέρουσες σειρές. Αυτό είναι μία ανάσα αισιοδοξίας για όλους τους καλλιτέχνες που τόσα χρόνια απείχαν λόγω της οικονομικής κρίσης. Προσωπικά δεν μου αρέσουν τα ριάλιτι και δεν τα παρακολουθώ ενώ αντίθετα έχω ξεχωρίσει κάποιες σειρές που μου κρατούν ωραία συντροφιά ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε.

Στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ ταλαντούχοι άνθρωποι είτε αυτοί είναι ηθοποιοί ,είτε σκηνοθέτες ,είτε σεναριογράφοι και εννοείται ότι υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν πολύ καλές ιδέες και για τηλεοπτικές παραγωγές και για κινηματογραφικές και προφανώς και για το θέατρο. Ο λόγος που σχεδόν για μια δεκαετία η μυθοπλασία έλειπε από την τηλεόραση είναι προφανώς η οικονομική κρίση που διέλυσε έτσι κι αλλιώς όλη την οικονομία όχι μόνο τον καλλιτεχνικό τομέα και είναι τρομερά παρήγορο ότι αυτή εικόνα αρχίζει και αλλάζει και αλλάζει ουσιαστικά με την παρουσία πολύ ικανών ηθοποιών και σκηνοθετών στην τηλεόραση και με σειρές που γίνονται με σεβασμό με έξυπνες ιδέες με πολύ ταλέντο και μεράκι.

Ένα χρόνο τώρα η πανδημία έχει φέρει ριζικές αλλαγές στην καθημερινότητα και στο τρόπο ζωής μας με τον κίνδυνο του κουπονιού να παραμένει. Πώς διαχειρίζεσαι όλους αυτούς τους μήνες την νέα πραγματικότητα αλλά και τους περιορισμούς που έχουν μπει στη ζωή μας; Αισθάνθηκες φόβο για το τι μέλλει γενέσθαι ή επιστράτευσες την λογική και την ψυχραιμία σου απέναντι στις εξελίξεις;

Όταν κάποιες φορές κάθομαι και σκέφτομαι όλο αυτό που μας έχει συμβεί ,που έχει συμβεί σε όλο τον πλανήτη, αυτή την πανδημία, μερικές φορές δυσκολεύομαι ακόμα και να το συλλάβω πόσο μάλλον να το κατανοήσω. Όταν ξεκίνησε όλη αυτή ιστορία που ήταν κάτι άγνωστο και τρομακτικό για όλους εννοείται ότι και εγώ μούδιασα , φοβήθηκα και για μένα και για τους αγαπημένους μου ανθρώπους.Είναι ασύλληπτο να σκεφτείς ότι για έναν ολόκληρο χρόνο ένας ολόκληρος πλανήτης χάνει ανθρώπους παραλύει και μένει αδύναμος να κοιτάζει έναν φονικό και αόρατο εχθρό. Εγώ προσωπικά μετά το πρώτο σοκ επιστράτευσα και την ψυχραιμία μου και τη λογική μου για να μπορέσω να αμυνθώ απέναντι σε όλο αυτό και να μην καταρρεύσω ψυχολογικά.

Όσον αφορά τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις ενώ στην αρχή και μέχρι κάποια περίοδο συμφωνούσα και δεν έβλεπα άλλη λύση τώρα μετά από αυτό το παρατεταμένο lockdown που βιώνουμε στη χώρα,χωρίς βέβαια να έχω εγώ τις απαντήσεις αλλά εκ του αποτελέσματος, βλέπω ότι δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε να έχει λειτουργήσει. Και το μόνο που έχει καταφέρει είναι να φέρει κούραση θλίψη ανασφάλεια και μία γενικότερη παραίτηση. Είναι κάτι που πια το διακρίνεις στα μάτια των ανθρώπων, των ανθρώπων που δε γνωρίζεις προσωπικά και βλέπεις πίσω από μία μάσκα. Εύχομαι αυτός ο εφιάλτης να αρχίσει να πηγαίνει προς το τέλος του, να τον αφήσουμε όλοι πίσω, να μη χαθούν άλλες ανθρώπινες ζωές, και κουβαλώντας τα τραύματα και τις αναμνήσεις όλης αυτής της ιστορίας, να βγούμε καλύτεροι άνθρωποι, λίγο πιο συμπονετικοί, ουσιαστικοί, αγαπημένοι.
Να γίνει αυτό το σκοτεινό ταξίδι μία εμπειρία ζωής, ένα φωτεινό μονοπάτι, μια ζεστή αγκαλιά.

Ο καλλιτεχνικός κλάδος βιώνει μία αρκετά δύσκολη συνθήκη καθώς τα θέατρα και οι συναυλιακοί χώροι δεν λένε να ανοίξουν τις πόρτες τους στο κοινό με τους περισσότερους καλλιτέχνες να βρίσκονται σε οικονομικό αδιέξοδο. Τι σου έχει λείψει πιο πολύ από την δουλειά σου; Πιστεύεις ότι τους επόμενους μήνες μετά την κυκλοφορία του εμβολίου θα είναι σε καλύτερο επίπεδο τα δεδομένα για τον καλλιτεχνικό κλάδο;

Με μεγάλη μου θλίψη παρακολουθώ ένα χρόνο τώρα που βιώνουμε όλοι τις επιπτώσεις της πανδημίας, μία παντελή θα έλεγα έλλειψη ενδιαφέροντος προς τον καλλιτεχνικό κόσμο. Ο κλάδος μας, έχει υποστεί ένα βαρύτατο πλήγμα, και κατά τη γνώμη μου ίσως και το βαρύτερο από τους υπόλοιπους κλάδους.Και παρόλα αυτά, η πολιτεία δυστυχώς αδιαφορεί σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό για τους καλλιτέχνες, και το αδιέξοδο που βιώνουν όλον αυτό τον καιρό σε κάθε επίπεδο.Η έλλειψη δημιουργίας και η οικονομική ανέχεια απαξιώνουν τους ανθρώπους που μεταγγίζουν τον πολιτισμό.Και ό,τι βιώνουν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι μου, το βιώνω κι εγώ έντονα, μου λείπει η σκηνή, μου λείπουν οι πρόβες, μου λείπει η διάδραση με το κοινό, αυτή η αποκαλυπτική εμπειρία που συμβαίνει πάνω στο θεατρικό σανίδι, μου λείπει η δουλειά μου…

Εύχομαι με την έλευση των εμβολίων να βελτιωθεί γρήγορα η κατάσταση, να γεμίσουν πάλι τα θέατρα με κόσμο, που θα έρθει να απολαύσει μία παράσταση, ή θα πάει να ακούσει μία συναυλία. Η ταυτότητα μιας χώρας είναι ο πολιτισμός της, άρα ποιοι είμαστε όταν λείπει αυτός;

Πέρα από τον κορωνοιό, ο χώρος των τεχνών μετράει ένα ακόμη πλήγμα μετά τις καταγγελίες οι οποίες ήρθαν στο φως της δημοσιότητας και αφορούν περιστατικά βίας και άσχημης συμπεριφοράς στον εργασιακό χώρο. Πώς ένιωσες στο άκουσμα αυτών των ειδήσεων; Ήταν κάτι που το περίμενες να συμβεί μετά την έκταση που έλαβε από τον αθλητικό χώρο Και την μαρτυρία της Σ. Μπεκατώρου;

Όλη αυτή την ιστορία των καταγγελιών στο χώρο του θεάτρου δεν θα την έλεγα πλήγμα, αλλά αντίθετα ευτύχημα. Περίμενε τη στιγμή του να συμβεί, και ευτυχώς αυτή η στιγμή έφτασε. Γιατί τώρα; Γιατί τώρα υπάρχει το κατάλληλο έδαφος, να ακουστούν τα θύματα και να πληρώσουν οι θύτες. Προσωπικά δε με σόκαρε καθόλου αυτή ιστορία, Αντίθετα μετά την αρχή που έκανε η γενναία Σοφία Μπεκατώρου, ευχόμουν και περίμενα να βρουν δύναμη αυτοί που πληγώθηκαν και να μιλήσουν.

Το θέατρο δεν πρόκειται να πληγεί από όλη αυτή την ιστορία,ήταν και πάντα θα είναι αρκετά δυνατό και αξιοθαύμαστο για να στέκεται στα πόδια του με καθαρότητα και αξιοπρέπεια. Ο χώρος μας είναι γεμάτος από αξιόλογους, ταλαντούχους, ικανούς, και ευαισθητοποιημένους ανθρώπους. Οι εξαιρέσεις που τόσα χρόνια έχουν παρεισφρήσει και αμαυρώνουν ψυχές και ζωές, είναι καιρός τους να θαφτούν και να ξεχαστούν όπως τους αξίζει. Είναι καιρός να υπάρχει ασφάλεια, σεβασμός και εμπιστοσύνη στον εργασιακό μας χώρο, και εύχομαι το δικό μας παράδειγμα να το ακολουθήσουν και άλλοι, σε άλλα επαγγέλματα, γιατί ο εκφοβισμός, η παρενόχληση κάθε μορφής και η απαξίωση της ανθρώπινης υπόστασης δε συμβαίνουν δυστυχώς μόνο στο χώρο του θεάτρου. Είμαι περήφανη για τους συναδέλφους μου, γυναίκες και άντρες, που με γενναιότητα, τόλμη, και καθαρό βλέμμα, ύψωσαν το ανάστημά τους, είπαν την αλήθεια τους χωρίς φόβο, και εξασφάλισαν για όλους εμάς τους υπόλοιπους και για αυτούς που θα ακολουθήσουν, ένα θέατρο υγιές,περήφανο,πανανθρώπινο…

Ήρθες αντιμέτωπη ποτέ στη καριέρα σου με μια άσχημη συνθήκη που να σε κάνει να σκεφτείς διπλά μία πρόταση ή να πρέπει να γνωστοποιήσεις τα όρια σου εξαρχής σε μια δουλειά;

Δυστυχώς ναι, έχω βρεθεί σε μία συνεργασία, με ένα συγκεκριμένο άνθρωπο, να τρέμω την ώρα και τη στιγμή που θα πρέπει να πάω στο θέατρο για την παράσταση. Τότε δεν τόλμησα να πω κάτι, φοβήθηκα, το κλείδωσα μέσα μου,σιώπησα. Και ξέρετε η απαξίωση ενός ανθρώπου μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους. Η λεκτική βία και η χειριστική συμπεριφορά, που πολλές φορές δεν γίνονται καν αντιληπτές από την αρχή, σε παραλύουν και καμιά φορά σε διαλύουν. Εγώ χάρη στη στήριξη και την αμέριστη αγάπη από τους δικούς μου ανθρώπους, την οικογένεια μου και τους φίλους μου, κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου να το ξεπεράσω και φυσικά ποτέ δεν θα επέτρεπα σε έναν άνθρωπο να μου στερήσει το όνειρο μου, να πάρει την ψυχή μου, να μου γκρεμίσει την αγάπη μου για το θέατρο. Και τώρα πια μπορώ να πω με σιγουριά, ότι όλη αυτή την δυσάρεστη εμπειρία την μετέτρεψα σε μάθημα ζωής, έμαθα να προστατεύω τον εαυτό μου, να βάζω τα όρια μου, βγήκα πιο δυνατή, συνέχισα να χαμογελάω…

Πιστεύεις ότι μετά τις αποκαλύψεις , θα έρθει ένα γενικό ξεσκαρτάρισμα στον θεατρικό χώρο και στις μελλοντικές συνεργασίες και θα βρει πιο ενωμένους τους επαγγελματίες απέναντι σε τέτοια ζητήματα;

Αυτό έχει αρχίσει ήδη να συμβαίνει, βλέπεις μία συγκινητική συσπείρωση και στήριξη των ανθρώπων που βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν. Οι καλλιτέχνες ζουν από αυτή τη δουλειά, δεν είναι ένα χόμπι και άρα απαιτείται απόλυτος επαγγελματισμός και σχέσεις εμπιστοσύνης σε όλες τις συνεργασίες.
Και ήδη με τη στήριξη του σωματείου μας έχουν αρχίσει και γίνονται ριζικές αλλαγές όσον αφορά την προστασία των μελών του. Εύχομαι το τοπίο να αλλάξει και νομοθετικά, και όχι μόνο για το δικό μας κλάδο.

Πώς είναι η Βιργινία εκτός σκηνής και γυρισμάτων; Πώς απολαμβάνεις τον ελεύθερο σου χρόνο όταν δεν δουλεύεις;

Εκτός σκηνής και γυρισμάτων, νομίζω ότι είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος! Μου αρέσουν οι βόλτες, οι συναντήσεις με φίλους, ο έρωτας, τα βιβλία,το σινεμά…Όλα αυτά τα πράγματα τα πολύ απλά, που μου χαρίζουν στιγμές ευτυχίας, στιγμές ανεμελιάς, μια αισιοδοξία ότι όλα θα πάνε καλά, μια ζεστασιά στην καρδιά μου.

Μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα ζεστός καφές με ένα φίλο, το κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι, τόσο αυτονόητα κάποτε, και όμως τόσο αναγκαία για να κοιμόμαστε ήσυχα το βράδυ.
Εν τέλει αυτό που αγαπώ όταν δε δουλεύω, και αυτό που μάλλον μου ‘χει λείψει όλο αυτό το χρόνο, είναι οι άνθρωποι της ζωής μου…

Μέσα στην αβεβαιότητα της εποχής που ζούμε, πραγματοποιείς νέα όνειρα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο; Υπάρχουν σκέψεις μετά την συμμετοχή σου στην σειρά που θα ήθελες να υλοποιηθούν;

Ο Σαίξπηρ λέει: είμαστε φτιαγμένοι από την ύλη που είναι φτιαγμένα τα όνειρα… Ποτέ δε σταματάω να ονειρεύομαι, θα ήταν σα να σταματούσα να αναπνέω. Πέρα από την σειρά, περιμένω με μεγάλη αγωνία και χαρά, να ανοίξουν τα θέατρα, γιατί και εγώ όπως και πολλοί συνάδελφοί μου ήμουνα σε διαδικασία προβών, για ένα ισπανικό θεατρικό έργο που λέγεται «Nerium Park» του J.M.Miro σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη.

Σε επαγγελματικό επίπεδο δεν εφησυχάζομαι ποτέ, αγαπώ την σκηνή, αγαπώ να κάνω πρόβες, να δημιουργώ με τους συναδέλφους μου από το τίποτα ένα ολόκληρο παραμύθι, το βρίσκω μαγικό αυτό. Υπάρχουν κάποιες συζητήσεις όσον αφορά τη συμμετοχή μου σε μία ταινία, αλλά ακόμα είναι πολύ νωρίς για να μιλήσω γι’αυτό, εύχομαι τηλεοπτικά να είμαι παρούσα και του χρόνου σε κάποια παραγωγή. Όσον αφορά τα προσωπικά, μου εύχομαι να είμαι πάντα με ανθρώπους που με αγγίζουν,με στηρίζουν, με γεμίζουν, με αγκαλιάζουν, με κάνουν καλύτερο άνθρωπο…