Άννα Αδριανού: Υπάρχει κάθαρση στο θέατρο. Αναρίθμητες οι επιτυχίες στο ενεργητικό της! Η Άννα Αδριανού αποτελεί μια από τις κορυφαίες Ελληνίδες ηθοποιούς καθώς και μια καταξιωμένη δημιουργός στη σύγχρονη Ιστορία του Ελληνικού Θεάτρου. Ζητήσαμε να της μιλήσουμε και δέχτηκε με χαρα.
Η κουβέντα μαζί της ένα «ταξίδι». Η ευγένεια, η ποιότητα και η καλλιέργεια που κουβαλάει ως άνθρωπος την κάνουν να ξεχωρίζει και να μιλάμε για μια πραγματική καλλιτέχνη φύση.
Γράφει η Ηλέκτρα Ζίζιουλα
Οι “Ανθισμένες Μανόλιες”, ανθίζουν και φέτος στο θέατρο “Χυτήριο” υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του Κωσταντίνου Κυριακού. Μπορείτε να μας πείτε με τι “αρώματα” πλημμυρίζει η ψυχή σας στο άκουσμα και μόνο του τίτλου;
Βλέπω μπροστά μου ανθισμένες γυναίκες γιατι οι γυναίκες έχουν την δυνατότητα να ανθίζουν σ’ αυτά που κάνουν και στους πολλαπλούς ρόλους που αναλαμβάνουν: Σαν μητέρες, σαν κόρες, σαν σύντροφοι, σαν ερωμένες, σαν σύζυγοι, σαν εργαζόμενες, σαν δημιουργοί, σαν φιλάνθρωποι, σαν φίλες… Και να κάνουν και τους άλλους να ανθίζουν γύρω τους με το μαγικό τους άγγιγμα.
Ποιοί ήταν οι λόγοι που αποφασίσατε να συμμετέχετε σε αυτήν την παράσταση; Τι σας μάγεψε όταν διαβάσατε το σενάριο; Τι εντοπίσατε, τι ανακαλύψατε;
Είναι ένα έργο που γνώριζα από παλιά και πάντα είχε μέσα μου την επιθυμία να το κάνω. Όταν λοιπόν μου έγινε η πρόταση από τον σκηνοθέτη και μεταφραστή Κωνσταντίνο Κυριακού κι από την Βάσια Παναγοπούλου σαν παραγωγό δεν δίστασα στιγμή. Είναι ένα έργο πάνω στην γυναικεία φύση αλλά που αναφέρεται και στους άντρες, σαν συντρόφους, συζύγους και πατεράδες, μέσα από τις ιστορίες και τα λεγόμενα των γυναικών.
Με δυο λόγια καθρεφτίζει τις ανθρώπινες σχέσεις σε όλη τους την γκάμα και σκιαγραφεί τις γυναίκες, νεώτερες, μεγαλύτερες, κόρες, μάνες, συντροφευμένες αλλά και μόνες με έναν τρόπο πολύ αληθινό, χιουμοριστικό αλλά και σπαρακτικά συγκινητικό. Φυσικά το θαυμάσιο καστ από τις συμπρωταγωνίστριες μου ήταν ένας επιπλέον σημαντικός παράγοντας για να συμμετάσχω.
Πιστεύετε ότι η σημερινή εποχή καθρεφτίζει την γυναίκα με μια μανόλια; Θεωρείτε ότι υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά;
Ο πρωτότυπος αμερικάνικος τίτλος του έργου είναι ΑΤΣΑΛΕΝΙΕΣ ΜΑΝΟΛΙΕΣ. Που θα πει γυναίκες απαλές κι ευαίσθητες σαν λουλούδια και δυνατές σαν ατσάλι. Κι αυτό αποδεικνύει το έργο και η παράσταση. Οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες από τους άντρες αλλά είναι και πιο δυνατές. Και στην εποχή μας έχουν συνειδητοποιήσει την δύναμη τους. Την δύναμη της θηλυκής σοφίας και αντοχής.
Στο έργο υποδύεστε μια ηρωίδα, η οποία είναι υπέρ-προστατευτική με την κόρη της γιατί εκείνη πάσχει από μια σπάνια μορφή διαβήτη. Πόσο δύσκολος συναισθηματικά είναι ο ρόλος αυτός; Υπάρχει κάτι που να σας “έμαθε” μέσα από την διαδρομή αυτή;
Η Μαλέν λατρεύει την κόρη της και είναι προστατευτική μαζί της. Έχει όμως και την σοφία να προσπαθεί να την κάνει να νοιώθει ανεξάρτητη γιατί έτσι πρέπει να νοιώθει ένα νέο παιδί απέναντι στην μητέρα του και στην ζωή του που είναι δική του. Έτσι η μητέρα βρίσκεται συνέχεια σε μια ισορροπία τρόμου σε σχέση με την κόρη της και την σχέση της μαζί της καθώς πρέπει να την προστατεύει αλλά και να στηρίζει ακόμα και τις ριψοκίνδυνες αποφάσεις της.
Συναισθηματικά είναι δύσκολος ρόλος αλλά παρότι δεν έχω παιδί, έχω προστατέψει και πάρει κάτω από την προστασία μου ανθρώπους που αγαπούσα και η απώλειά τους ήταν για μένα συγκλονιστική. Το μόνο που έχω μάθει είναι ότι όσο κι αν αγαπάμε κάποιον ισχύει ένα σοφό ρητό που λέει ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΉΚΟΥΝ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΕΒΑΣΜΌ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΙΡΆ ΤΟΥΣ.
Διαβάστε ακόμα: Ηρώ Μουκίου: Δεν μου αρέσουν οι καθρέφτες!
Έχοντας ένα πλούσιο βιογραφικό και μια εντυπωσιακή καριέρα. Μπορείτε να μας πείτε ανάμεσα στο κλασσικό και στο σύγχρονο ρεπερτόριο, πιο θεωρείτε πιο ενδιαφέρον για έναν υπηρέτη θεάματος;
Και τα δυο είναι πολύ σημαντικά τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για τους θεατές. Και με τον τρόπο τους μας δίνουν πολλά εναύσματα να σκεφτούμε και να τα απολαύσουμε. Το κλασσικό μιλάει για πανανθρώπινες αλήθειες, το σύγχρονο είναι ένας καθρέφτης της ζωής και της ψυχής μας.
Για τρεις και μόνο παραστάσεις οι “Ανθισμένες Μανόλιες” θα μεταφερθούν στην Θεσσαλονίκη. Μετά από τόσα χρόνια στο σανίδι τι σας δένει με το κοινό της και τι έχετε καταφέρει να αποκομίσετε απο αυτό;
Λατρεύω την Θεσσαλονίκη και το κοινό της. Έχει μεγάλη αγάπη στο θέατρο και προχωρημένο γούστο και αισθητική πάνω στις παραστάσεις. Περιμένω με λαχτάρα να ξανασυναντηθώ με αυτό και να ζήσω έστω και για τρείς μέρες και νύχτες σ’ αυτή την γοητευτική πόλη που σε κάνει να την ερωτεύεσαι.
Βιώσαμε όλοι μας μια δύσκολη περίοδο λόγω του Covid. Εσείς πως διαχειριστήκατε την κατάσταση τόσο ως άνθρωπος αλλά και ως καλλιτέχνης;
Το είδα σαν μια ευκαιρία, να συναντηθώ σε βάθος με τον εαυτό μου, να έρθω πιο κοντά με τα αγαπημένα μου πρόσωπα και με τα ζώα μου, να γυμναστώ, να διαβάσω, να γράψω ένα μυθιστόρημα. Ήταν για μένα μια τέλεια περίοδος που αποδεικνύει ότι και στα δύσκολα αν θες μπορείς να περάσεις καλά.
Διαβάστε ακόμα: Είδαμε τις Ανθισμένες Μανόλιες και γεμίσαμε συναισθήματα!
Δεν θα μπορούσα να μην σας ρωτήσω για το #MeToo. Που πιστεύετε ότι θα οδηγήσει αυτός ο αγώνας; Θα επέλθει κάθαρσις στα καλλιτεχνικά δρώμενα;
Νομίζω ότι ήδη άλλαξαν πολλά πράγματα. Και υπάρχει κάθαρση.
Μέσα από την αξιόλογη καλλιτεχνική σας πορεία στην τηλεόραση, θεωρείτε πως μια καλή παραγωγή με ηθοποιούς που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των ρόλων τους, δύναται να μεταφέρει στο κοινό ένα μήνυμα με περισσότερο η λιγότερο αποτελεσματικό τρόπο από αυτόν του θεάτρου;
Σίγουρα στο θέατρο έχει μια άλλη δύναμη καθώς διαθέτει την ζωντανή επαφή κι αποτελεί μια πράξη μυστηριακή ανάμεσα στους θεατές και στην σκηνή. Όμως και από την τηλεόραση αν την δει κάποιος σοβαρά έχει την δυνατότητα να προβληματίσει και να διδάξει αποτελεσματικά το κοινό, και μάλιστα έχει αυτή την υποχρέωση μιας και μπαίνει μέσα στα σπίτια.
Φέτος η ελληνική τηλεόραση ανακάμπτει! Η νέα τηλεοπτική σεζόν έχει στην αγκαλιά της πολλά αξιόλογα σήριαλ και δίνει έτσι στους θεατές ποιοτική ψυχαγωγία και τους καλλιτέχνες δουλειά! Πόσο είχε λείψει αυτό από την τηλεοπτική καθημερινότητα;
Σίγουρα είχε λείψει. Νομίζω πως όσο καλές κι αν είναι οι ψυχαγωγικές εκπομπές οι άνθρωποι έχουν ανάγκη την μυθοπλασία γιατί μέσα από αυτήν βλέπουν κομμάτια από την ζωή και θέματα που απασχολούν βαθύτερα την ύπαρξή τους καθώς και χαρακτήρες με τους οποίους μπορούν να ταυτιστούν. Η μυθοπλασία σε καλές και ποιοτικές δουλειές σε ταξιδεύει αλλά και σε προβληματίζει και σε βοηθάει να αναπτυχθείς σαν ψυχή και σαν σκέψη.
Θα σας μεταφέρω σε ένα άλλο σημαντικό κεφάλαιο της ζωή σας, την συγγραφή! Η γραφή και ειδικότερα το σενάριο είναι έμπνευση ή αποτέλεσμα δουλειάς/πειθαρχίας η και τα δύο;
Είναι και τα δύο. Χωρίς έμπνευση δεν μπορείς ούτε έχεις λόγο να γράψεις κάτι και μάλιστα σημαντικό αλλά μετά χρειάζεται τεχνική, δουλειά και αυτοπειθαρχία ώστε η αρχική έμπνευση να γίνει ένα αξιόλογο έργο.
Σας ευχαριστώ απο καρδιάς για την όμορφη κουβέντα.
Δείτε επίσης:
Λίντα Άλμα: «ΑΓΑΠΗ μου πως θα μπορέσω να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου, χωρίς εσένα»
Όταν ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ αποχαιρέτησε την Αλίκη Βουγιουκλάκη [Aφιέρωμα & Video]
Τζένη Καρέζη: Η αξέχαστη σταρ μέσα απο φωτογραφίες και δικά της λόγια
Ο κορυφαίος των κορυφαίων Μάνος Κατράκης
Ξεχασμένες ελληνικές ταινίες που χρήζουν επανεκτίμησης
Έφυγε από τη ζωή η Νινή Τζάνετ – Αδερφή του Αλέκου Τζανετάκου
Ακολουθείστε το Koitamagazine.gr στο Google news και μάθετε πρώτοι όλα τα καλλιτεχνικά νέα!
